طراحی شادمانی | کارخانه تولید شادمانی و ورودی‌های آن

شادمانی یکی از دستاوردهای ارزشمند زندگی ماست که طبیعتاً هر کسی دوست دارد میزان آن را تا حد ممکن در زندگی‌اش افزایش دهد. در واقع می‌توان ذهن و مغز آدمی را همچون کارخانه‌ای در نظر گرفت که بخشی از تولیدات ارزشمند آن شامل شادمانی است. از این رو بهتر است در پی شناسایی فرایند تولید و همچنین ورودی‌های کارخانه تولید شادمانی باشیم تا بتوانیم خروجی آن را حداکثر سازیم.

پاول دولان در فصل سوم کتاب طراحی شادمانی به این موضوع پرداخته و در پی جستجو برای کشف مهم‌ترین ورودی کارخانه تولید شادمانی ، به عامل توجه دست یافته است. به این معنا که توجه مهم‌ترین منبع ورودی کارخانه تولید شادمانی انسان است که بایستی همچون کارخانه‌ای به بهترین و کاراترین شکل ممکن مورد مصرف قرار بگیرد تا حداکثر خروجی مفید را داشته باشد.

در هر کارخانه تولیدی، مدیریت کارخانه می‌کوشد در مرحله اول فرایند تولید را بهینه‌سازی کند و در صورتی که بهینه‌سازی تا حداکثر میزان ممکن انجام گرفت، در صورت نیاز میزان ورودی‌ها را افزایش دهد؛ اما متأسفانه میزان ورودی کارخانه تولید شادمانی انسان که همان توجه است، محدود و به میزان مشخصی است. از این رو انسان هیچ راهکاری برای افزایش میزان تولید شادمانی جز بهینه‌سازی تخصیص منابع و کارآمد کردن نحوه مصرف آن ندارد.

بنابراین برای افزایش میزان شادمانی در زندگی باید دقت و توجه بیشتری را به تخصیص بودجه توجه خودمان معطوف کنیم و تا حد ممکن سعی کنیم از تخصیص سهمیه به موارد غیرضروری و غیر لازم و بدون نتیجه مطلوب خودداری کنیم.

در صورتی که کمیت و کیفیت تولید برای یک مدیر کارخانه اهمیت داشته باشد، هیچ‌وقت بی‌تفاوت از کنار موضوع مهم تخصیص منابع عبور نخواهد کرد. برای توجه آدمی همواره تقاضای بالایی وجود دارد و کنجکاوی و لذت‌های لحظه‌ای ما را وسوسه می‌کنند تا هر لحظه بخشی از توجه خودمان را به موضوعات متعدد و مختلف معطوف کنیم.

همین الان که در حال مطالعه این متن هستید، مطمئناً انواع و اقسام نوتیفیکیشن‌ها و مطالب و موضوعات اغواکننده و وسوسه‌انگیز در انتظار تخصیص منابع توجه شما هستند و این شما هستید که باید به عنوان صاحب اصلی این منابع تصمیم بگیرید که منابعتان را به کدام‌یک از تقاضاها تخصیص دهید.

این تخصیص منابع تأثیر قابل توجهی بر میزان شادمانی و در نتیجه کیفیت زندگی شما خواهد داشت. انسان هم‌زمان نمی‌تواند توجه خود را به چند موضوع مختلف معطوف کند؛ بنابراین توجه به یک اتفاق یا مسئله به معنای عدم توجه به موضوع و مسئله‌ای دیگر و در نتیجه از دست رفتن فرصت توجه به آن و کسب دستاوردهای حاصل از آن است.

از این رو در صورتی که احساس می‌کنید میزان شادمانی در زندگی‌تان کمتر از حد ایده‌آل و پایین‌تر از میزان مورد انتظارتان است، تمرکز خودتان را بر روی تخصیص منابع توجهی معطوف و قبل از هر اقدامی تخصیص و مصرف کارا و بهینه منابع خودتان را بهینه کنید.

پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:

طراحی شادمانی | کتابی از پاول دولان

طراحی شادمانی | وزن متفاوت احساسات و ترجیحات در طول زمان

طراحی شادمانی | میزان اعتبار تجربیات زندگی در افزایش شادمانی