سینتیا هازان (Cynthia Hazan)، روانشناس دانشگاه کورنل عشق انسانی را به سه نوع تقسیم می‌کند:
۱. عشق به کسانی که برای ما راحتی، پذیرش و کمک فراهم می‌کنند و اعتماد به نفس ما را تقویت کرده و ما را راهنمایی می‌کنند.
نمونه این عشق را می‌توان در عشق کودکان به والدین خود مشاهده کرد. عشقی که نوزادی چندماهه به مادر خود دارد و بیشتر از روی نیاز و وابستگی است.
۲. عشق به کسانی که برای دریافت آنچه در بالا گفته شد به ما وابسته هستند.
نمونه بارز این نوع عشق را می‌توان در عشق والدین به فرزندان مشاهده کرد. عشقی که بیشتر به دلیل نیاز و موضع ضعف طرف مقابل و ناتوانی او در مقابل ما و دیگران شکل می‌گیرد. شاید بتوان عشق به حیوانات را هم از این نوع دانست.
۳. نوع سوم عشق رمانتیک است.
عشقی که به دلیل ایده‌آل‌سازی شخصی دیگر در ما شکل می‌گیرد. ایده‌آل‌سازی قابلیت‌ها و فضیلت‌ها و نادیده گرفتن معایب و نقص‌های او.
شاید بتوان بسیاری از عشق‌های افراطی را از این نوع دانست.
اما کامل‌ترین نوع عشق چیست و بهترین نوع عشقی که میان دو نفر می‌تواند شکل بگیرد، کدام است؟
به نظر می‌رسد، کامل‌ترین و بهترین عشقی که می‌تواند بین دو نفر شکل بگیرد، عشقی هست که تلفیقی از هر سه نوع عشق باشد. عشقی که هم احساس نیاز به پذیرش و همراهی در آن باشد و هم عشقی از روی احساس نیاز و پذیرش طرف مقابل و هم عشقی رمانتیک که در آن قابلیت‌ها و فضیلت‌ها ایده‌آل‌سازی شده باشند و هم توجه چندانی به معایب و نقص‌های فرد مقابل در آن معطوف نشود.
از نظر شما عشق کامل چگونه عشقی است؟
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
بریده‌ای از کتاب « درباره عشق و یازده داستان دیگر » اثر چخوف
سایۀ معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد //
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود
سلام، از حافظ کمک بگیریم بهتره.
یا سعدی:
ای بی‌بصر من می‌روم او می‌کشد قلاب را