مهرداد یکی از دوستان و مخاطبین دائمی وبلاگم هست که همیشه پستهایم را میخواند و نظرات پربار خودش را برایم مینویسد. نکات مختلفی از او آموختهام و به نظرم فردی با هدفهای مشخص و متعالی است که معتقدم به موفقیتهای بزرگی هم دست خواهد یافت.
مهرداد زیر نوشتار «نکاتی در مورد یک سال وبلاگ نویسی و سخنی با دوستانم»، سؤالی پرسیده که ترجیح دادم در قالب یک مطلب مستقل به آن پاسخ دهم.
ابتدا سؤال مهرداد را عیناً برایتان نقل میکنم:
سوالی از خدمتتون داشتم
شما تقریباً بصورت روزانه وبلاگ نویسی میکنید و برام سؤال شده، مطالبی که برای وبلاگ مینویسید رو چطور آماده میکنید؟ منظورم اینکه این مطالب، بر اساس مطالعه اون روز تهیه میشه یا جمع بندی از مباحثی که قبلاً مطالعه کردید؟
من هم علاقه زیادی به وبلاگ نویسی دارم چون فکر میکنم با این کار مهارت نگارشم رو میتونم افزایش بدم و همچنین دوباره نویسی باعث افزایش یادگیری من از اون موضوع میشه.
البته چندین بار شروع به وبلاگ نویسی کردم ولی همیشه سر این موضوع که درباره چه چیزی بنویسم مشکل داشتم، شاید مشکل من بخاطر این بوده که خواستم مطالب رو از منبعی مثل کتاب و سایت بازنشر کنم و نه از تجربیات و افکار خودم.
نمیدونم چرا درباره شروع وبلاگ نویسی ذهنیت روشنی ندارم و همیشه برام سؤال بوده که چطور باید شروع کنم که استمرار داشته باشه
پس این نوشته خطاب به مهرداد است و در پاسخ به سؤال او:
مهرداد عزیز،
در همین ابتدای پاسخم لازم هست این نکته را بگویم که من حدود یک سال است که وبلاگ نویسی میکنم و البته در این مدت آموختههای زیادی از این طریق داشتهام. اما هنوز نه خودم را وبلاگ نویس حرفهای میدانم و نه در مقایسه با وبلاگ نویسان حرفهای دارای تجربه و مهارت قابلتوجهی هستم.
آنچه اینجا مینویسم صرفاً حاصل آموختههای من در این یک سال و ۳۵۸ پستی است که نوشتهام.
چهبسا احتمال دارد دیدگاههای امروز من در پست هفتصدم و یا هزارم، بهکلی تغییر کرده باشند و نظرم نسبت به برخی از موارد متحول شده باشد.
بنابراین اصول و رویههایی که در اینجا به آنها اشاره میکنم، صرفاً دیدگاههای یک وبلاگ نویس یکساله هستند که راه درازی برای پیمودن و مطالب و نکات زیادی برای آموختن دارد.
همانطور که قبلاً نوشتهام و دوستان و اساتید دیگر هم تأکید کردهاند، وبلاگ نویسی منظم و پیوسته دستاوردهای متعددی برای نویسنده به همراه دارد. همانطور که گفتی، یکی از مهمترین آنها افزایش مهارت نوشتن هست.
اما مضمون و بخش اصلی سؤال تو مربوط به چگونه نوشتن و چه نوشتن است و اینکه چگونه میتوان در این کار نظم و استمرار داشت.
از چه بنویسم؟
تا جایی که من آموختهام اگر ذهن خودمان را بهصورت یک سیستم در نظر بگیریم که یک سری ورودیها و خروجیهای مشخصی دارد و محتوای وبلاگ و وبلاگ نویسی یکی از این خروجیهاست، مطمئناً بدون مطالعه روزانه کتاب و وبلاگ دیگران انتظار داشتن خروجی پیوسته غیرمنطقی و نشدنی خواهد بود.
یعنی قبل از اینکه بتوان در وبلاگ نویسی بهصورت منظم عمل کرد باید نظم در مطالعه را به دست بیاوریم. در غیر این صورت وبلاگ نویسی بهصورت مداوم و روزانه امکانپذیر نیست.
یعنی اینکه حتماً حتماً حتماً باید هرروز حداقل یک ساعت را به مطالعه اختصاص دهی تا از این طریق به ذهنت خوراک بدهی که بتواند بنویسد.
اما موضوع مهم بعدی، یادداشتبرداری است. به این صورت که علاوه بر بهکارگیری روشهای صحیح مطالعه، باید بهصورت منظم و پیوسته یادداشتبرداری کنی.
وبلاگ نویسی منظم بدون یادداشتبرداری امری بسیار دشوار و شاید نشدنی باشد. همین یادداشتها هستند که خوراک اصلی تو در وبلاگ نویسی خواهند بود.
سعی کن در این خصوص اصلاً به ذهنت و قدرت به خاطر سپاری آن اعتماد نکنی که تجربه نشان داده ذهن در این زمینه کاملاً غیرقابلاعتماد است.
درصورتیکه هرروز بهصورت منظم مطالعه کنی و در حین مطالعه یادداشتبرداری هم انجام دهی، لازم هست درزمینهٔ نوشتن هم نظم و تداوم داشته باشی.
البته خود وبلاگ نویسی نوعی تمرین نوشتن است ولی من عادت کردهام هرروز زمانی را برای آزادنویسی کنار میگذارم. به این صورت که حداقل هزار کلمه برونریزی ذهنی بر روی کاغذ یا یک فایل ورد دارم. این کار علاوه بر اینکه باعث تقویت مهارت نوشتاریات میشود، گاهی اوقات ایدهها و نکات خوبی برای وبلاگ نویسی از میان آنها پیدا میشود که بهاحتمالزیاد مورد استقبال مخاطبینت هم قرار خواهد گرفت.
این نکته را هم در نظر داشته باش که برونریزیهای ذهنی نه قرار است جایی منتشر شوند و نه توسط کسی خوانده خواهند شد. این نوع نگاه باعث خواهد شد که ذهن خودت را کاملاً آزاد بگذاری تا هر آنچه میخواهد از طریق انگشتانت بیرون بریزد.
البته این موضوع را هم مدنظر داشته باش که با یافتن زمینه موردعلاقه و تمرکز بر آن، وبلاگ تو یک موضوع اصلی را دنبال خواهد کرد و به یک منبع در آن زمینه تبدیل خواهد شد. در این صورت تعداد مخاطبین ثابت وبلاگت افزایش خواهد یافت.
به نظرم این موارد حداقل پیشنیازهای وبلاگ نویسی منظم و مداوم هستند.
چگونه بنویسم؟
نوشتن پستهای من به این شکل نیست که هرروز یک پست بنویسم و بلافاصله آن را در همان روز منتشر کنم. معمولاً پستهای مربوط به چند روز من از قبل نوشته شده و آماده هستند.
البته از به وجود آمدن یک ایده تا وقتیکه این ایده به شکل یک نوشته در وبلاگم منتشر شود، مراحلی طی میشود.
جرقه نوشتن یک پست احتمال دارد در هرلحظه از شبانهروز زده شود. در هنگام مطالعه، در هنگام پیادهروی، وقتی در مترو هستی، وقتی در حال رانندگی هستی، قبل از خواب، صبح، ظهر، شب و … . در هرکدام از این موقعیتها من تجربه به وجود آمدن ایده و موضوع در ذهنم برای وبلاگ نویسی را داشتهام.
نکته و اقدام مهم در این مواقع یادداشت ایده یا موضوع بدون کوچکترین تعللی هست. یعنی اینکه بهمحض اینکه ایده به ذهنت رسید، بلافاصله یادداشت کنی و هر توضیح دیگری که در آن لحظه میتوانی و در ذهنت هست، در زیر آن اضافه کنی.
این ایدهها در یک دفترچه یادداشتت مدام جمع میشوند و بعد از مدتی تو یک دفترچه خواهی داشت که در آن ایدهها و موضوعات مختلفی برای نوشتن داری.
حال نوبت آن است که وقتهایی را در طول روز برای نوشتن برای وبلاگت اختصاص دهی.
هرروز بسته به زمان و برنامهات میتوانی یک یا چند پست با توجه به موضوعات و ایدههایی که ثبت کردهای بنویسی.
البته این پستها پیشنویس هستند و صرفاً در پوشه مخصوصی در کامپیوترت ذخیره میشوند و یا میتوانی در وردپرس بهصورت درفت ذخیره کنی.
در روزهای آینده هرروز یکی از این پستهای پیشنویس شده را انتخاب کرده و آن را مجدداً مطالعه میکنی و ایرادات ویرایشی و نوشتاری آن را برطرف میکنی و آن را برای انتشار آماده میسازی.
در این مرحله میتوانی از افزونه ویراستیار آفیس هم استفاده کنی تا بخشی از کارت را انجام دهد.
البته شاید وبلاگ نویسان زیادی هم باشند که روندها و روشهای مختلف و متفاوتی برای وبلاگ نویسی داشته باشند ولی این روشی است که من در حال حاضر استفاده میکنم و همانطور که در ابتدای متن گفتم، شاید مدتی بعد روش دیگری را که ازنظر خودم بهتر است، استفاده کنم. هنوز در حال آموختن شیوه صحیح وبلاگ نویسی و یافتن بهینهترین روش هستم.
چگونه در این کار نظم و استمرار داشته باشم؟
مطمئناً اگر کسی برای کاری که دوست دارد پیوسته و روزانه انجام دهد، زمان کافی ندارد، این موضوع به این معنی است که این کار جزو اولویتهای او نیست.
به همین راحتی. یعنی اگر کسی به این بهانه که وقت کافی ندارد، وبلاگ نویسی را بهصورت منظم و روزانه انجام ندهد، به این معنی است که وبلاگ نویسی جزو اولویتهای پایین زندگی روزانه اوست و سایر کارها برای او اهمیت بالاتری دارند.
من اگر توانستهام در این یک سال هرروز بنویسم و منتشر کنم، به این دلیل بوده که نوشتن و بهروزرسانی روزانه وبلاگم جزو اولویتهای اول برنامه روزانهام بوده است.
البته همانطور که در بالا هم اشاره کردم، وبلاگ نویسی صرفاً نوشتن یک پست و انتشار آن نیست. بلکه کسی که میخواهد وبلاگ نویسی منظم و مداوم داشته باشد، باید مطالعه و نوشتن، بهصورت همزمان جزو اولویتهایش باشند.
نکته مهم پایانی
درنهایت درصورتیکه توانستی این کارها را انجام دهی و به مرحله نوشتن و انتشار پستهایت برسی، پیشنهاد میکنم در مراحل ابتدایی اصلاً و بههیچوجه وقتت را صرف انتخاب قالب، عکس، افزونه، لوگو و … برای وبلاگت نکنی و سعی کن زمانت را صرف نوشتن منظم و پیوسته کنی.
هر وقت تصمیم گرفتی وبلاگ نویسی را شروع کنی، یک دامنه ثبت و یک هاست ارزانقیمت خریداری کن و بلافاصله شروع به نوشتن و انتشار مطالب کن.
در این کار اصل نوشتن است و سایر موارد جزو فرعیات و موارد حاشیهای هستند که در مراحل بعدی میتوان آنها را انجام داد و با بهتر کرد.
نکته نهایی اینکه، وبلاگ نویسی در شروع برای من بسیار دشوار و زمانبر بود و انرژی زیادی از من میگرفت ولی بهمرور این کار برایم آسان شده و مثل روزهای اول زمان و انرژی زیادی صرف آن نمیکنم، بلکه بیشتر وقتم برای مطالعه صرف میشود.
امیدوارم که بهزودی شروع به وبلاگ نویسی کنی که اگر تصمیم به این کار بگیری، به نظرم یکی از تصمیمات مهم زندگیات خواهد بود.
امیدوارم پاسخ سؤالت را گرفته باشی و نوشتههایم برایت مفید واقع شده باشند.
پینوشت: پیشنهاد میکنم توصیههای معلم عزیزم محمدرضا شعبانعلی را که بعد از ده سال وبلاگ نویسی آنها را نوشته در این لینک مطالعه کنی که برای من بسیار مفید بودهاند.
پیشنهاد میکنم مطالب زیر را هم مطالعه کنید:
چرا نوشته های خودم را دوست ندارم ؟
سلام حسین جان
چقدر مفید و موثر نوشتی 👌 عالی بود
از اول و مقدمه ت که اطلاع دادی این توصیه ها نظرشخصی هست و… تا آخرش که گفتی وقتی عادت شد نوشتن راحت تر میشه و مطالعه بیشتری لازم داره… خط به خط خوندم و استفاده کردم
ممنون از راهنمایی ت
(راستی با مقدمه ت یاد نوشته های جناب شعبانعلی افتادم . همینطور صادقانه و متواضعانه اکثر نوشته هاشو شروع میکنه )
خیلی ممنونم از لطفت حسین عزیز،
خوشحالم که یادداشتم مورد توجهت قرار گرفته.
ضمنا به هر حال ما شاگردان محمدرضا هستیم و مطالب و موضوعات زیادی رو از ایشون یاد گرفتیم و مطمئنا در جنبههای مختلف ازشون تاثیر گرفتیم.
موفق باشی.
امیدوارم همیشه همینطور با قدرت ادامه بدین
سحر خانم،
خیلی ممنونم از شما و خوشحالم از اینکه به اینجا سر میزنید.
به صورت پیوسته پیگیر مطالب و نوشتههای پربار شما تو وبلاگتون هستم و از خوندنشون لذت میبرم.
موفق باشید.
با سلام
سایت بسیار مفید و راهگشایی دارین مخصوصا همین نکاتی که در مورد وبلاگ نویسی اشاره فرمودیدکه چند روزی همین رو دارم اجرا می کنم(مطالعه؛ ۱۰۰۰ کلمه برون ریزی روزانه ی ذهنی در ورد) سوالی که معمولا در مورد وبلاگ نویس ها برام پیش میاد اینه که با این همه وقتی که مطالعه و نوشتن و بروزرسانی روزانه ی وبلاگ میگیرد چطور کسب درآمد می کنن و زندگیشون رو از نظر مالی می چرخونن؟
ممنون میشم پاسخ این سوالمو هم بدین که چگونه و از کجا بهتر هست که ثبت دامنه و هاست رو انجام بدم اگه ممکنه بفرمایین که شما از کجا گرفتین و کجا دامنه ثبت کردین.(از قالب سایت شما و آقای کلانتری خیلی خوشم اومده میخام ظاهر سایت خودم هم (امیدوارم تا پایان بهار ۹۸ راه اندازیش کنم و شروع وبلاگ نویسی کنم) مثل شماها باشه. البته اگر فکر می کنید زود هست برای راه اندازی سایت هم بفرمایین.
قبلا از اینکه پاسخگو هستین سپاسگزارم
سلام حمید عزیز،
ممنونم از لطف و محبتی که نسبت به من داری و خوشحالم از اینکه نوشتههای من برات مفید بودن.
حمیدجان مطمئنا همه وبلاگ نویسها دارای سبک زندگی و کسب درآمد مشابه و یکسان نیستند و هرکدام به شیوهای زندگی میکنند.
من به شخصه این کار را صرفا از روی علاقه انجام میدم و فعلا به دنبال کسب درآمد از این راه نیستم.
شغل من کاملا غیرمرتبط به این کار هست و درآمدم از راه دیگریست.
البته که روشهای مختلفی برای کسب درآمد مستقیم و غیرمستقیم از طریق وبلاگ نویسی وجود داره که رسیدن به این درآمدها هم مطمئنا راهی زمانبر هست که اگر علاقهای وجود نداشته باشه، عملا نشدنی خواهد بود.
در مورد ثبت هاست و دامنه هم با جستجو در اینترنت میتونی به مقالات کاملی برسی که برات خیلی مفید باشن.
من دو مقاله پایین رو از دوستم عباس صادقی پیشنهاد میکنم بخونی
http://yon.ir/x7FAa
http://yon.ir/cJEGE
در خصوص خرید قالب سایت هم سایتهای مختلفی وجود دارن که قالبهای رایگان و پولی رو به راحتی در اختیار مخاطبان خودشون قرار میدن که از جمله اونا میشه به همیاوردپرس و ژاکت اشاره کرد.
در مورد راهاندازی وبلاگ شخصی و نوشتن هم به نظرم هر وقتی که انجام بشه دیر هست و در اولین فرصت باید این کار انجام بگیره.
در ضمن همونطور که تو متن این نوشتار توضیح دادم، مهم فقط نوشتن و انتشار هست و بقیه موارد نظیر قالب و هاست و … جزو حواشی هستند که بعدها هم میتونن درست بشن.
شما سعی کن ارزونترین هاست رو خریداری کنی و از یه قالب رایگان استفاده کنی و همین فردا شروع به نوشتن کنی که در این صورت بهینهترین عملکرد رو خواهی داشت.
با آرزوی موفقیت برای تو دوست عزیزم
ممنون از پاسخگویی و توجهتون. خیلی دلم میخاد شروع کنم و این راه وبلاگ نویسی رو ادامه بدم اما نمیدونم با پروپوزال و پایان نامه چه کنم الان چون در موقعیتی هستم که بایستی پروپوزالم رو تحویل بدم و تازه تاخیر هم کردم در تحویل دادنش و از طرفی دیگه با مشکل بیکاری هم روبراه شدم یکماه هس که بیکارم و این موارد سبب شده که نتونم وبلاگم رو راه اندازی کنم. پیشنهاد شما چیه؟ برم دنبال کار؟ یا پروپوزال یا وبلاگ نویسی؟ یا اینکه پیشنهاد بهتری دارین. ممنون میشم پاسخ بدین. مرسی
حمید عزیز،
امیدوارم به زودی مشکلاتت حل بشه و زندگی بهتری رو که براساس خواستهها و اهدافت هستند تجربه کنی.
مطمئنا هیچ کس جز خودت نمیتواند بهترین مسیر و بهترین انتخاب را برایت انجام دهد.
از این رو توصیه میکنم، نه از من و نه از هیچ کس دیگری در مورد ادامه مسیر زندگیات نپرسی که خودت بهترین فرد برای گرفتن تصمیم نهایی در این خصوص هستی.
من وقتی خودم را جای تو میگذارم، بسته به شرایط، علایق و اولویتهای خودم، امکان انتخاب هر کدام از این گزینهها را داشتم.
به همین دلیل هیچ نظری نمیتونم در این مورد بدهم.
تنها پیشنهادم این است که نوشتن حداقل برای خودت را همچنان ادامه بدهی و از آن غافل نشوی که باعث بهتر فکر کردن و رسیدن به نتایج جامعتری خواهد شد.
موفق باشی.
خیلی ممنونم از اینکه برای مخاطبینت ارزش قائلید و پاسخگو هستین
ممنون میشم بفرمایین اولویت بندی ام در این زمینه با چی باشه بهتره؟
دنبال کار و معیشت ؟
دنبال تحصیل و علم و مدرک؟
یا تمرکز روی نوشتن و وبلاگ نویسی تا راهی برای آینده یافتن؟
اگه لطف کنین تو تشخیص اولویت ها راهنمایی کنین ممنون میشم.
حمید عزیز،
هر کسی تو انتخاب هر هدفی مشکلات و سختیهای خاص خودش رو داره و مطمئنا انتخاب یک گزینه برابر هست با انتخاب نکردن و حذف چندین گزینه و همین موضوع باعث سخت شدن انتخابهای ما میشه.
من هم بسیاری از اوقات تو زندگیم پیش اومده که تو چنین دوراهیهایی گیر افتادم و زیاد با خودم کلنجار رفتم.
به نظرم بهترین راه تو این مواقع نوشتن انتخابهایی که پیش رو داریم بر روی یک برگه کاغذ هست و اینکه چه چیزهایی رو با هر انتخاب از دست میدیم و چه چیزهایی رو به دست میاریم.
همچنین معیارها، ارزشها و اهداف هم باید مکتوب بشن و براساس این معیارها، اهداف و ارزشها و اولویتهایی که داری، به انتخابهات امتیاز بدی و در نهایت براساس اونها انتخاب نهایی رو انجام بدی.
همونطور که میبینی عوامل شخصی زیادی تو هر انتخاب دخیل هستند که من از هیچکدوم از شرایط شخصی شما اطلاعی ندارم و حتی اگه یکی از گزینههارو برات انتخاب کنم، مطمئنا بدون آگاهی بوده و بهترین انتخاب نخواهد بود.
یعنی انتخابی که برای شرایط و اهداف من بهترین انتخاب هست، امکان داره برای شرایط و اهداف تو بدترین انتخاب باشه.
امیدوارم هرچه زودتر بهترین گزینه رو انتخاب کنی و بتونی به بهترین جایگاهی که شایستگیش رو داری دست پیدا کنی.
سلام
از اینکه یک پست رو بصورت کامل به سوال من اختصاص دادید کمال تشکر رو دارم.
و خیلی خیلی ممنونم که با این دقت و زیبایی تمام مراحل و نکته های وبلاگ نویسی رو توضیح دادید.
این پست رو چندین بار خوندم و وقتی به عملکرد قبلی خودم نگاه میکنم، اشتباهاتی که قبلا مرتکب شده بودم، کاملا برام مشخص شد. اونجایی که در مورد مطالعه و یادداشت برداری گفته بودید دقیقا مشکل اساسی و کلیدی من بود. زمانی که خواستم وبلگ نویسی رو شروع کنم بجای مطالعه منظم، فقط دنبال مطالب خوب میگشتم که سریع منتشر کنم. ایراد بعدی در مورد انتشار مطالب بود که چندین ساعت وقت تلف میکردم تا مطلبی رو آماده و همان روز منتشر کنم که باعث خستگی و دل زدگی من میشد و استرس بیهوده ای به من وارد میکرد ولی با روشی که شما مطالب رو منتشر میکنید فکر کنم این مشکل هم حل میشه و همیشه تو ذهنم این سوال رو داشتم که مگه وبلاگ نویسان مستمر دغدغه و مشکل ندارن که هر روز می تونند مطلب منتشر کنند که جواب این سوالم رو هم گرفتم.
مورد بعدی که بنظرم این اشتباه رو مرتکب شده بودم، صرف وقت زیاد برای قالب و افزونه وبلاگ بود و آخر سر چون اونجوری که دلم میخواست نمیتونستم قالب رو پیاده کنم دلسردم میکرد.
ولی حالا با روشن شدن مسیر و پیدا شدن جواب سوالاتم باید به هدفم برسم. برای اینکار میخوام وبلاگ نویسی رو با اسم خودم و نه نام مستعار شروع کنم که نسبت به کارم تعهد بیشتری داشته باشم و اینکه هفته بعد حتما حتما اولین مطلب وبلاگم رو منتشر میکنم.
شما آخر این پست از معلم عزیزتون آقای محمدرضا شعبانعلی تشکر کرده بودید
من هم برای خودم وظیفه میدونم از دوست و معلم عزیزم آقای حسین قربانی تشکر کنم.
از لطف و توجه شما ممنونم
مهرداد عزیز،
از لطف بیش از اندازهت بسیار ممنونم،
امیدوارم لایق این همه محبت باشم.
همچنین بسیار خوشحالم که نوشتهم برات مفید بوده و در صورتی که این نوشته من باعث شود که شروع به نوشتن کنی و کوچکترین تاثیری در این روند داشته باشد، برای من مایه بسی مسرت خواهد بود.
همچنین ازت خواهش میکنم که من رو به عنوان یه دوست در کنار خودت بپذیری که جایگاه و شان معلمی بسیار بالاتر از این حرفهاست که من برای رسیدن به آن جایگاه مسیری بسیار سخت و طولانی در پیش دارم که امیدوارم روزی بتوانم به آن دست یابم.
منتظر راهاندازی وبلاگ شخصیت هستم.
امیدوارم این اتفاق به زودی رخ بده و یک وبلاگ نویس جدی و باپشتکار به وبلاگ نویسان زبان فارسی اضافه بشه.
با آرزوی موفقیت برای تو دوست عزیزم.