شاید شما هم جزو افرادی باشید که در نگهداری از وسایل شخصیشان عملکرد خوبی دارند و نسبت به این موضوع حساس هستند اما وقتی نوبت به نظافت خانه و بردن ماشین به کارواش میرسد، چندان حساسیتی به خرج نمیدهند و توجهی به این موضوع ندارند.
دن اریلی به سؤال یکی از مخاطبان خود در این مورد پاسخ داده است.
پرسش
دن عزیز،
چرا من در طول روز چندین بار تلفن همراه خودم را تمیز میکنم اما توجهی به نظافت خانه و تمیزی ماشینم ندارم و نظافت آنها به این اندازه برایم مهم نیست؟
پاسخ
فکر میکنم دلیل این کار مربوط به توانایی تو در رسیدن به هدف نهاییات باشد. احتمالاً تو فکر میکنی هیچ وقت نخواهی توانست به هدف نهایی که یک خانه صددرصد تمیز است، دست یابی – شاید در بهترین حالت بتوانی تمیزی هشتاددرصدی را به دست آوری.
این کار خیلی سخت است و افراد دیگری که با تو زندگی میکنند، خیلی سریعتر از آن چیزی که تو بتوانید تمیز کنی، خانه را به هم میریزند. اما وقتی نوبت به تلفن همراهت میرسد، تمیزی کامل و بینقص در دسترس است و در واقع این هدفِ بهراحتی تحققپذیر، محرک اصلی تو در اقدام کردن است.
پیشنهاد میکنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
سؤال از دن اریلی | خانهنشینی دوران کرونا و تماشای تلویزیون
گویا بحث ناتمام و مبهم مونده. «محرک اصلی تو در اقدام کردن است.» یعنی چه؟ چطور اقدام کردن، سبب تحریک میشود؟
محمدجان، اگه با سبک پرسش و پاسخهای دن اریلی آشنا باشی، میدونی که معمولا پاسخهای مینیمالیستی و حداقلی به مخاطبانش میده و شاید همین موضوع باعث جذابیت هر چه بیشتر این پرسشوپاسخها شده. اینجا هم به نظر میرسه پاسخ پرسشی که ازش شده رو به طور کامل داده. اما شاید مخاطب دنبال راهحل هم باشه که اصولا راهحل غلبه بر کمالگرایی شاید قابل بیان توی چند جمله کوتاه نباشه.
از آقای دن اریلی سوال میفرمودند: چرا من در طول روز چندین بار سالن را تمیز میکنم و نظافت سالن و اشپزخانه این اندازه برایم مهم است؟ 😩😭 فکر میکنم جفتش مریضی به حساب میاد 😕
پاسخ
به نظر میرسه هر دو مشکل مربوط به کمالگرایی و وسواس بیشازحد باشند. البته دن اریلی صرفاً ریشه مشکل رو گفته و اشارهای به راهحل نکرده. با این حساب به نظر میرسه شما هم به پاسخ خودتون رسیدین.;)