این روزها که بسیاری از افراد به دلیل تعطیلی‌های گسترده، ممنوعیت مسافرت و همچنین محدودیت‌های مربوط به رفت‌وآمدهای شهری، خانه‌نشین شده‌اند و ارتباطات فیزیکی‌شان بسیار کاهش یافته، ناگزیر چندین برابر شرایط عادی به وسایل ارتباط جمعی همچون تلویزیون و همچنین ارتباط از طریق شبکه‌های اجتماعی روی آورده‌اند و احتمالاً به شکلی افراطی از چنین امکاناتی استفاده می‌کنند. این موضوع باعث نگرانی برخی‌ها و شاید هم تبدیل به یک دغدغه شده باشد.
یکی از مخاطبان دن اریلی از او سؤالی در مورد این مشکل پرسیده است.
پرسش
دن عزیز،
در دوران قرنطینه و در اوج فاصله‌گذاری‌های اجتماعی، عادت کرده‌ام زمان بیشتری را با تماشای تلویزیون سپری کنم و این موضوع باعث نگرانی من شده است. این را هم می‌دانم که سپری کردن ساعت‌های طولانی مقابل صفحه تلویزیون اصلاً برایم خوب نیست. پس چرا این برنامه‌ها اینقدر برایم جذاب هستند؟
پاسخ
زیاد سخت نگیر و خودت را سخت‌گیرانه قضاوت نکن. جستجو برای یافتن راه‌هایی برای ارتباط با دیگران طبیعی هست؛ و حالا که قوانین قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی، باعث دشواری بیش از حد در ارتباط با دیگران شده است، بسیاری از افراد تماشای تلویزیون یا ارتباطات دیجیتال آنلاین را به عنوان جایگزینی برای این کمبود در نظر می‌گیرند.
تحقیقات نشانگر آن هستند که این استراتژی چندان هم بد نیست. بر اساس این تحقیقات مشخص شده، ارتباطات اجتماعی غیرسنتی، حتی با شخصیت‌های داستانی در تلویزیون، باعث بهتر شدن حال افراد در دوران قرنطینه می‌شود.
فقط فراموش نکن تا زمانی که زندگی به حالت عادی بازگردد و بتوانی ارتباطات با دیگران را طبق روال قبلی داشته باشی، تلویزیون و تماشای برنامه‌های تلویزیونی صرفاً یک جایگزین برای این کار هستند.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
سؤال از دن اریلی | دیگران چقدر حواسشان به ظاهر ما هست؟