قبلاً به بهانه‌های مختلف در اینجا در مورد عادت و عادت‌سازی نوشته‌ام و یادداشت‌هایی کوتاه با موضوعات مرتبط با عادت منتشر کرده‌ام. حتی چند کتاب معروف و غیرمعروف این حوزه را هم معرفی کرده‌ام و در موردشان چند جمله‌ای نوشته‌ام. هر چقدر بیشتر پیش می‌روم، اهمیت عادت‌سازی و جایگاه انکارناپذیر عادت در کسب موفقیت‌ها و رسیدن به اهداف بزرگ برایم عیان‌تر می‌شود.
یکی دو سالی هست که اپ موبایلی Loop Habit Tracker بر صفحه اول تلفن همراهم جا خوش کرده و نزدیک یک سالی می‌شود که به شکلی جدی استفاده از آن را شروع کرده‌ام. یک اپ به ظاهر خیلی ساده اما کاربردی و بسیار اثربخش برای ساخت عادت و داشتن یک چک لیست روزانه. البته این اپ امکانات و قابلیت‌های خیلی زیادی ندارد و شاید قابلیت‌هایی بیش از این هم نیاز نباشد. اما به هر حال باید کمی با آن کار کنید تا به مرور موفق به کشف همان امکانات کم هم بشوید.
این اپ این روزها خیلی بیشتر از اپ‌هایی مانند تلگرام و اینستاگرام بر روی گوشی همراه من باز می‌شود. اما بهترین اتفاقی که اخیراً برای من افتاده این هست که اکنون پانزده تسک روزانه دارم که بر اساس آنچه این اپ اعلام کرده، به صورت کامل تبدیل به عادت‌های روزانه من شده‌اند و تمام صد امتیاز اپ را کسب کرده‌اند و این شاید اولین بار هست که توانسته‌ام همزمان پانزده عادت روزانه را به شکلی کامل در کارهای روزانه خودم تثبیت کنم و تا حدی در شکل دادن به یک ذهن عادتی موفق عمل کنم.
بر اساس آنچه وندی وود در کتاب عادت‌های خوب، عادت‌های بد می‌گوید، ذهن عادتی، ذهنی بی‌آزار و بدون فکر است. ذهنی است که تکالیف را در جاهای مناسبشان دسته‌بندی می‌کند. تکالیف خود را تفویض می‌کند. در محل تقاطع می‌نشیند و وظایف را تعیین می‌کند. درگیر این نیست که بفهمد کی به خواب می‌روید، آن طوری که شاید زمانی که بچه بودید، تلاش کرده بودید بفهمید؛ بلکه تنها به نشانه‌های خواب در محیط پاسخ می‌دهد و شما هم مثل همیشه خواب‌تان می‌برد.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
عادت، پناهگاهی امن در لحظات پراسترس
سلام حسین جان
ممنون از معرفی، برنامه رو نصب کردم و دارم راهنمایی و نحوه کار باهاش رو میخونم .
بعد از مدتها یه پست خودمونی دیدم. از این پست بیشتر از همیشه لذت بردم، اگه میشه پست های خودمونی ت رو بیشتر کن .
پیروز باشی
سلام حسین‌جان،
خوشحالم از این بابت،
من هم باهات موافقم و حرفت رو قبول دارم. من هم وقتی وبلاگ بقیه دوستان رو میخونم، پست‌هایی که به قول تو خودمونی‌تر و از متن زندگی‌شون هستن رو بیشتر دوست دارم. البته اینکه یه وبلاگ‌نویس از روزمرگی‌ها و تجارب روزانه خودش بنویسه به نظرم براش راحت‌تر هست و شاید چندان وقتی هم نبره. اما به شرطی که اون تعریف کردن از اتفاقات روزانه یا اون پست خودمانی، نکته مفیدی هم برای مخاطب داشته باشه. شاید هم من خیلی وسواس دارم روی این موضوع و برام سخته نوشتن همچین پست‌هایی. اما از این به بعد حتما تلاش می‌کنم که بیشتر از این جنس پست‌ها بنویسم.
ممنونم ازت.