امروز دقیقاً پانزده روز می‌شود که اینجا ننوشته‌ام. کاری که شاید برای خیلی از وبلاگ‌ها اتفاقی عادی باشد اما برای وبلاگی که در بیش از سه سال گذشته، روزی نبوده که در آن پستی متشر نشده باشد، اتفاقی غیرعادی بود. این دو هفته به‌روز نکردن وبلاگ برای من درس‌های بسیاری داشت.
نمی‌توانم بگویم این اتفاق به خاطر تنبلی افتاد، چون نوشتن پست‌های کوتاه برای وبلاگ به یک عادت عادی روزانه برایم تبدیل شده بود. حتی چند روز اول شاید ننوشتن برایم سخت‌تر از نوشتن بود؛ اما روزهای ابتدای سال و گشت‌وگذارهای گاهاً ناگزیر آن هم مزید بر علت شدند تا کمتر بنویسم و در نهایت اینجا چیزی منتشر نکنم.
گاهی ایستادن، هیچ کاری نکردن، برگشتن و به راهی که پیموده شده نگاه کردن، لازمه پی بردن به اشتباهات و خطاهای احتمالی و در نهایت شاید تصمیم به تغییر مسیر گرفتن و در پیش گرفتن راه‌هایی متفاوت‌تر برای رسیدن به مقاصدی بهتر است؛ و من در این پانزده روز هم‌زمان در حال نگاه به گذشته و اندیشیدن به آینده بودم. فکر کردن به اتفاقاتی که در سه سال گذشته برایم افتاد و تغییراتی که با نوشتن و به روز کردن منظم وبلاگ در زندگی‌ام رخ داد.
به این فکر کردم که اگر این کار را شروع نمی‌کردم و چنین ادامه نمی‌دادم، اکنون کجا بودم و حالا که شاید نزدیک به هزاروپانصد روز در اینجا نوشته‌ام چه به دست آورده‌ام.
در نهایت آنچه به آن دست یافتم این بود که راه اندازی وبلاگ و نوشتن منظم در آن، بی‌اغراق یکی از بهترین و تأثیرگذارترین تصمیمات کل زندگی‌ام بوده. کاری که اگر باز هم به گذشته بازگردم، دوباره آن را تکرار خواهم کرد و این بار به شکلی جدی‌تر آن را انجام خواهم داد و هر چه بیشتر خواهم نوشت.
اما همانطور که قبلاً در اینجا نوشته‌ام و بسیاری از بزرگان هم اشاره کرده‌اند، وقتی یک اقدام به کاری عادی، آسان و روزمره تبدیل شد، آن اقدام می‌شود جزو نواحی امن ذهنی که رشد و نمو چندانی در آن وجود رخ نمی‌دهد. البته نوشتن در وبلاگ همچنان برای من محرک و انگیزه‌بخش برای مطالعه و یادگیری بیشتر بوده و هست اما به نظرم پتانسیل آن برای بهره‌گیری خیلی بیشتر از آن میزانی هست که من در چند سال گذشته آن را تجربه کرده‌ام و می‌توان با ایجاد تغییراتی در روند نوشتن می‌توان دستاوردهای بهتر و بزرگ‌تری داشت. به همین خاطر تصمیم گرفتم این روند را تا حدی تغییر دهم.
همانطور که همراهان همیشگی من در اینجا به خوبی آگاه هستند، یادداشت‌های روزانه‌ای تا به حال منتشر میکردم، معمولاً کوتاه و در حد پانصد کلمه بود و غالباً تلاشم بر این بوده که در قالب آنها نکاتی از مطالعات روزانه خودم را با شما به اشتراک بگذارم. اما در روند جدید، سعی خواهم کرد یادداشت‌های کوتاه مشابه را در وبلاگی دیگر و به زبان انگلیسی منتشر کنم. اما در اینجا همچنان از کتاب‌هایی که می‌خوانم خواهم نوشت، دسته‌بندی سؤال از دن اریلی را همچنان به روز خواهم کرد و اگر وقت و انرژی‌ام اجازه دهد، پست‌هایی طولانی در خصوص موضوعات مختلف خواهم نوشت که تلاشم در آنها بر عمیق شدن هر چه بیشتر در موضوعات مختلف و حرف زدن از آنها خواهد بود.
ضمناً به زودی آدرس وبلاگ جدیدم را در اینجا با شما به اشتراک خواهم گذاشت.
آقای قربانی سلام.
خوشحالم که دوباره می نویسید. پایداری واستمرار شما در نوشتن و به روزبودن وبلاگتون رو همیشه تحسین میکردم. وقتی دیکه لینک مطلب جدیدتونرو توی تلگرام ندیدم کمی برام عجیب بود.
و خداروشکر که قضیه کاملا موقتی بوده. و این باور هر روز در من بیشتر تقویت میشه که شرط موفقیت علاقه و استمراره.
استمرار، ویژگی که از پاشنه های اشیل من بوده و هست و در تلاش هستم برای کمرنگ شدن اون.
براتون از صمیم قلب آرزوی بهترین ها رو دارم.
سلام خانم رحمانی عزیز،
خیلی متشکرم از لطفتون و خوشحالم از همراهیتون،
واقعیت اینه که یکی از آموزه‌های وبلاگ‌نویسی منظم برای من همین پی بردن به آثار و نتایج شگفت‌انگیز داشتن استمرار و نظم در انجام یک کار مشخص هست. همین موضوع هم باعث شد با اینکه در نوشتن به زبان انگلیسی مهارت چندانی ندارم به سراغش برم و سعی کنم تا با داشتن استمرار و نظم در این زمینه م بتوانم تا حد امکان به نتایج موردنظر خودم برسم.
من هم برای شما سالی پر از استمرار، نظم و موفقیت آرزومندم.
سلام و عرض تبریک سال نو.
من از نرم افزار inoreader برای خوندن وبلاگهایی که دوستشون دارم استفاده میکنم، و وبلاگ شما پای ثابت وبلاگهایی هستش که بهش سر میزنم.
اما وقتی چک میکردم دیدم شما نوشته‌ای رو منتشر نکردید، اول از همه فک کردم مشکل از نرم افزار وبلاگ خوان هستش و بعد از اینکه به وبلاگتون سر زدم، متوجه شدم که شما پست نذاشتین.
امیدوار بودم که اتفاق بدی براتون نیافتاده باشه. و الان با دیدن این پست خوشحالم که همچنان میتونم از ایده‌های وبلاگ شما استفاده کنم و حتی از این به بعد احتمالا خوندن وبلاگ شما باعث تقویت زبان انگلیسی‌ام هم میشه.
شما پیوسته‌نویس‌ترین فرد فارسی‌نویس هستین.
پایدار باشید و منصور.
ارادتمند شما
مهرداد شبستری
مهردادجان،
سلام،
خیلی خوشحالم که به اینجا سر می‌زنی و پیگیر مطالب وبلاگ هستی. از لطفی که به من داری هم بسیار ممنونم.
inoreader من هم یکی از پرمراجعه‌ترین و دوستداشتنی‌ترین اپهای گوشیم هست و خوشحالم از اینکه امروز فید یه وبلاگ خوب فارسی هم به سایر فیدهام اضافه شد.
البته بعید می‌دونم بتونی با خوندن نوشته‌های من، زبان انگلیسی خودت رو تقویت کنی، اما مطمئن باش تمام تلاشم رو میکنم تا جمله‌بندی‌ها و انتخاب کلماتم اونقدری درست باشن که بشه فهمید چی نوشتم.
در ادامه هم سعی میکنم به مرور مهارت نوشتاری خودم رو بهتر کنم. امیدوارم حوصله تو و سایر دوستان خیلی سر نره.
متشکرم،
موفق باشی.