بادها در حال وزیدن هستند، آتشفشان‌ها در حال فوران، خورشید با تمام وجودش در حال تابش و تولید انرژی و پراکندن آن در فضا، دریاها در حال تلاطم و در مجموع کل طبیعت در اوج آشفتگی خود به سر می‌برد و انرژی در بیشترین میزان ممکن در حال اتلاف هست. در این میان اصلی‌ترین مشخصه تمامی موجوداتی که به وجود آمده، باقی مانده و توانسته‌اند رشد کنند، توانایی جمع‌آوری انرژی از این همه بی‌نظمی و در نهایت استخراج نظم از میان آشفتگی بوده است.
گیاهی که در حال رشد کردن هست، موفق شده با به کار گرفتن این قابلیت در خود، انرژی تابیده شده از خورشید را جذب کرده و آن را برای بقا و رشد خود استفاده کند؛ و صد البته بقای جانواران و انسان‌ها هم ناشی از به کار گرفتن چنین سیستم و قابلیتی و در نهایت اتکا به اصل استخراج نظم از آشفتگی بوده، وگرنه با توجه به هرج و مرج حاکم بر جهان هستی، هیچ کدام از اینها نمی‌توانستند فرصت وجود یافتن و زنده ماندن و تکامل پیدا کنند.
در چنین شرایطی که کل زندگی ما وابسته به چنین قابلیت و امکانی هست، ما انسان‌ها در تک تک لحظات زندگی‌مان ناگزیر از این هستیم که پیوسته در حال خنثی کردن آشفتگی‌ها، اتفاقات ناخوشایند و بی‌هدف و تبدیل آنها به اتفاقات و رویدادهایی در جهت خواسته‌ها و اهداف خودمان باشیم. داشتن چنین قابلیتی و تلاش در جهت استفاده از آن است که موجبات رشد و ترقی ما را فراهم می‌آورد.
پیش نرفتن اوضاع طبق خواست ما، رخ دادن اتفاقاتی ناخوشایند، از دست رفتن شغل، نابود شدن فرصت‌ها، رخ دادن انواع بیماری‌ها و ناخوشی‌ها و حتی مرگ، همگی بخشی از فرایندها و اتفاقات این سیستم آشفته هستند؛ و کسانی به بهترین شکل ممکن رشد خواهند کرد که بتوانند هنر مقابله با چنین شرایطی را در خود پرورش دهند. داشتن انتظاری غیر از این نه تنها غیرمنطقی بلکه بر خلاف فلسفه وجودی دنیایی خواهد بود که در حال زیستن در آن هستیم.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
پیشنهادی برای رهایی از ناخوشی های بیرونی و تجربه شادمانی بیشتر
بهترین کاری که در میانه بحران بی هدفی در زندگی می‌توان انجام داد
احسنت بسیار عالی بود. لذت بردم از این مطلب شما
ممنونم دوست عزیز