اینها سه گزینه‌ای هستند که ما در مواجهه روزانه با افراد مختلف و خطاهایی که مرتکب می‌شوند، پیش روی خودمان داریم. در واقع هیچ کس از تأثیرگذاری مثبت بر دیگران بدش نمی‌آید اما وقتی که دو گزینه تأثیرگذاری مثبت بر دیگران و اثبات هوش و توانمندی خاص خودمان در مقابل هم قرار می‌گیرند، جمع کردن آنها در یک جا کاری نشدنی و امکان‌ناپذیر به حساب می‌آید و در نهایت ترجیح بسیاری از افراد همان گزینه دوم خواهد بود.
مارشال گلدسمیث از پیتر دراکر اینطور نقل قول می‌کند:
رسالت ما در زندگی باید خلق تفاوت مثبت باشد، نه اینکه اثبات کنیم چقدر باهوش یا محقیم.
کاری که بسیاری از افراد برعکس آن را انجام می‌دهند. وقتی همکاری در کار خود اشتباهی مرتکب می‌شود، از همسرمان خطایی سر می‌زند، دوستی رفتاری نادرست انجام می‌دهد یا هنگامی که مدیرمان کاری را به اشتباه به ما ارجاع می‌دهد، هر کدام جایگاهی هستند برای آزمودن ترجیح خودمان در میانه انتخاب از میان سه گزینه کمک رسان، آسیب رسان و خنثی.
بر اساس آنچه گفته شد، اگر حواسمان نباشد برای اثبات هوش و حواس خودمان و همچنین نشان دادن حقانیت و بالا کشیدن جایگاه اجتماعی‌مان، گزینه آسیب رسان را انتخاب خواهیم کرد. اما شاید کمترین انتظار از خودمان این باشد که در جایگاه خنثی قرار بگیریم.
در حالی که افراد مسئولیت‌پذیر، دلسوز و خیرخواه، بی‌شک جایگاه کمک رسان را انتخاب خواهند کرد تا در نهایت تأثیری مثبت و ماندگار از خود به جای بگذارند و هر چه بهتر و بیشتر در جهت اصلاح خطاها و رفع کمبودها تلاش کرده و دنیای بهتری بسازند.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
هدف و معنای زندگی و پاسخ‌های ناوال راویکانت
ریسک اختصاصی خودتان را بیابید و به اندازه کافی در بازی بمانید