معمولاً در موقعیت‌های سخت و طاقت‌فرسا، اکثر افراد به بزرگان و نخبگان جامعه مراجعه می‌کنند و از حضور و دانش آنان همچون جزیره‌ای امن در برابر ناملایمات، بی‌رحمی‌ها و ناخوشی‌های جهان بیرون استفاده می‌کنند. اما آن بزرگان و نخبگان که مردم به آن‌ها پناه می‌برند و در ارتباط با آنان به دنبال آرامش و شاید رهنمود هستند، چه دارند و از چه توانمندی‌هایی برخوردار هستند که می‌توانند چنین مدیریت بحرانی داشته باشند؟
آنچه بزرگ‌ترین مزیت برای این افراد محسوب می‌شود، دارا بودن نظم ذهنی و مجموعه‌ای از قوانین درونی هست که باعث می‌شود به راحتی تحت تأثیر عوامل بیرونی و افراد اطراف خویش قرار نگیرند.
افراد عادی که از چنین نظم ذهنی و دانش و قوانین درونی محروم هستند، به سادگی اسیر رسانه‌های جمعی می‌شوند و تحت تأثیر عوام‌فریبان قرار می‌گیرند. به همین خاطر هر کسی که چیزی برای فروختن داشته باشد، به نحوی می‌تواند از آنان سوء استفاده کند.
اگر کسی به راحتی تحت تأثیر تبلیغات رسانه‌ای، فراخوان‌های سیاسی یا مذهبی قرار می‌گیرد و نگاه عمیق چندانی به موضوعات ندارد، به این دلیل هست که دانش زیادی برای استناد کردن به آن ندارد و قوانین درونی ناچیزی برای جلوگیری از تسلط افراد با ادعاهای بزرگ بر خود دارند.
وقتی ذهن ظرفیت لازم برای ایجاد اطلاعات مورد نیاز خود و استدلال و نتیجه‌گیری بر اساس آن اطلاعات را نداشته باشد، به راحتی دستخوش تصادفات و هیجانات خواهد شد. در حالی که هر فرد خود به تنهایی این اختیار را دارد که تلاش کند تا با کسب دانش، تخصص و مهارت‌های لازم، نظم ذهنی و قوانین درونی برای خویش ایجاد کند تا اینکه مسیر افکار و تصمیمات خویش را پیوسته متأثر از عوامل و اتفاقات بیرونی نگه دارد.
از همین روست که همیشه و در طول تاریخ، شاعران، ریاضیدانان، موسیقیدان‌ها، مورخان و حتی روحانیان در شرایط بسیار دشوار و طاقت‌فرسا، همچون جزایر آرامش و پناهی برای مردمان عادی عمل کرده‌اند و توانسته‌اند ایستادگی‌های بزرگ و تأثیرگذاری از خود نشان دهند.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
بهترین شکل تعریف شخصیت فردی برای داشتن ذهنی باز و انعطاف پذیر