به نظر می‌رسد بهترین و مفیدترین هدفی که هر فرد می‌تواند برای خودش در زندگی انتخاب کند، این باشد که بتواند یک سری تغییرات مفید، بزرگ و ماندگار در دنیا ایجاد کند. شاید اگر اکثریت افراد دنیا چنین اهدافی برای خودشان در زندگی انتخاب کنند و همواره تلاش کنند که به آن دست یابند، به‌مرور دنیا جای بهتری برای زندگی شود؛ اما مشکل اصلی آنجاست که بسیاری از اوقات وقتی ما قصد انجام چنین کاری را داریم، متوجه می‌شویم تأثیر اقداماتمان آن‌قدر کوچک هست که شاید هیچ‌وقت نتوانیم به آن هدف ایدئالی که در سر داریم، دست یابیم و این افکار باعث شوند که از انجام چنین کاری، انتخاب اهداف این‌چنینی و ایجاد تغییر موردنظرمان ناامید شویم.
یکی از مخاطبان دن اریلی از او سؤالی در این خصوص پرسیده است.
پرسش
دن عزیز،
شرایط دنیا باعث افسردگی و ناامیدی من می‌شود. این‌طور به نظر می‌رسد که هر کار خوبی که من انجام می‌دهم همچون افتادن قطره‌ای در دریاست و در میان انواع و اقسام رفتارهای غیرمنطقی، جاهلانه و شرورانه دیگران گم می‌شود. من چطور می‌توانم نسبت به بهبود شرایط با ادامه رفتارهای خودم امیدوار باشم؟
پاسخ
در چند سال گذشته من زمان‌های زیادی را با افرادی سپری کرده‌ام که صدمات و آسیب‌های بسیار بزرگ و پیچیده‌ای در زندگی متحمل شده بودند و تلاش می‌کردند انگیزه و حس هدفمندی خود را در زندگی دوباره بازیابند. یکی از کارهایی که آن‌ها انجام می‌دادند سعی در جهت انتخاب اهداف قابل‌دستیابی و از طرفی قابل‌اندازه‌گیری بودن میزان پیشرفت در مسیر دستیابی به آن اهداف بود – ایده کلاسیک «نوری در انتهای تونل». اگر شما بتوانید بر تغییرات مثبتی که می‌توانید در کوتاه‌مدت به وجود آورید، تمرکز کنید، این کار باعث انگیزه گرفتن شما خواهد شد – و شما را شادمان‌تر خواهد ساخت. موفق باشید.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
سؤال از دن اریلی | بهترین راه غلبه بر تمایل به رفتارهای غیرمنطقی
سؤال از دن اریلی | بهترین توصیه ای که تاکنون به دن اریلی شده است