مارشال گلدسمیت به نقل قولی از پیتر دراکر اشاره می‌کند و معتقد است که همین یک نقل قول به ظاهر ساده، زندگی او را تغییر داده. جمله‌ای که بسیار روشن و واضح به نظر می‌رسد اما تعمق و تأمل در آن نشان از این دارد که بسیاری از ما خیلی از اوقات، توجهی به آن نداریم:
هر تصمیمی را در این دنیا شخصی می‌گیرد که قدرت گرفتن آن تصمیم را دارد. با این واقعیت کنار بیایید.
اعتراف می‌کنم که من هم گاهی این اصل را نادیده می‌گیرم و گرفتار دام نادیده گرفتن آن می‌شوم. اینکه وقتی کسی جایی هست که من دوست دارم باشم و به جایگاهش غبطه می‌خورم، نباید فراموش کنم که او در جایی از زندگی خود تصمیمی گرفته که قدرت و جسارت آن تصمیم را داشته که شاید من از چنین قدرت و جسارتی بی بهره بوده‌ام.
در واقع گرفتن هر تصمیمی در زندگی قدرت و جسارت می‌خواهد که مطمئناً همه این قدرت و جسارت را ندارند. گاهی تصمیمات منطقی و عقلانی هستند و گاهی غیرمنطقی و احمقانه؛ اما به هر حال کسی که تصمیم را به شکلی قطعی می‌گیرد، قدرت و جسارتی بالاتر و بیشتر از دیگران دارد.
کارمندی که در جایی از زندگی کارمندی خود تصمیم به استعفا می‌گیرد، کارآفرینی که در جایی به بسیاری از موقعیت‌های کارمندی خوب نه گفته، جوانی که سختی تنهایی را به آرامش و رفاه بودن در کنار خانواده ترجیح داده، مدیری که با هدف تمرکز بر گوشه خاصی از بازار و با هدف سوددهی در آینده، از بخش بزرگی از بازار چشم‌پوشی کرده، پدر و مادری که علیرغم میل باطنی خود و برای رشد و پیشرفت فرزندشان، با مهاجرت او از کشور موافقت کرده‌اند، همگی نمونه‌هایی از قدرت و جسارت گرفتن تصمیم هستند.
تصمیماتی دشوار که شاید روزی بسیاری از افراد در حسرت دستیابی به موقعیت اغواکننده آینده این افراد باشند، اما آنچه افراد را به آن موقعیت جذاب و وسوسه‌انگیز رسانده، چیزی نبوده جز گرفتن تصمیمات سخت در کوتاه‌مدت برای رسیدن به شرایطی خوشایند و ارزشمند در آینده.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
معرفی کتاب | انتخاب های هوشمندانه