از دید انسان‌ها، دنیا همیشه سرشار بوده از نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌ها.
این نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌ها دلیل خوب و قانع‌کننده‌ای برای برانگیخته شدن حس حسادت در انسان‌ها بوده و هست.
چه کسانی حق دارند بهتر از ما باشند؟
چه کسانی نباید بهتر از ما باشند؟
مبنای بهتر از ما بودن چیست؟
مبنا و معیار بهتر بودن و زندگی بهتر داشتن چه چیزهایی هستند؟
چند نفر در دنیا بهتر از ما هستند و زندگی ایده‌آل‌تری از ما دارند؟
چند نفر در دنیا زندگی‌ای بدتر از ما دارند؟
مگر می‌شود زندگی‌ها را با هم مقایسه کرد؟
وقتی من داخل زندگی خودم را می‌بینم و بر آن تسلط دارم و نمایی کلی و بیرونی از زندگی فردی دیگر می‌بینم، مگر می‌توانم مقایسه درستی انجام دهم؟
این‌ها بعضی از سؤال‌هایی هستند که برای نوشتن در مورد حسادت به دیگران به ذهنم رسیدند.
به نظرم میلیون‌ها نفر را در دنیا می‌توان یافت که اوضاع زندگی‌شان از بسیاری لحاظ، بهتر از زندگی ماست.
میلیون‌ها نفر هم هستند که زندگی‌شان از برخی جهات از ما بدتر است.
اما ما نه می‌توانیم به همه افراد گروه اول حسادت کنیم و نه می‌توانیم به فکر همه افراد گروه دوم باشیم و برایشان کاری بکنیم.
پس ما به چه کسانی حسادت می‌کنیم؟
ما به خوشبخت‌ترین فرد دنیا، به ثروتمندترین فرد در دنیا و به موفق‌ترین فرد دنیا حسادت نمی‌کنیم.
ما به هیچ‌کدام از آن‌ها حسادت نمی‌کنیم و حتی به ذهنمان هم خطور نمی‌کند که به آن‌ها حسادت کنیم و خودمان را با آن‌ها مقایسه کنیم.
ما تنها به کسانی حسادت می‌کنیم که آن‌ها را می‌شناسیم، نزدیک ما و شبیه ما هستند. دوست و همکار ما هستند.
ما به کسانی حسادت می‌کنیم که با آن‌ها بزرگ شده‌ایم و با آن‌ها زندگی می‌کنیم و گروه مرجع ما هستند.
خیلی عجیب است. نه؟
هزاران نفر در جای‌جای دنیا همواره در حال کسب درآمد و افزایش ثروت و بهبود موقعیت خود هستند ولی ما هیچ توجهی به آن‌ها نداریم؛ ولی کافی است، همکارمان، دوستمان، همسایه‌مان یا فامیلمان ماشینی بهتر یا خانه‌ای چند متر بزرگ‌تر از خانه قبلی بخرد یا در شغلش ارتقا پیدا کند. در این صورت است که حس حسادت ما به‌صورت خودکار فعال خواهد شد.
تحمل موفقیت‌های بسیار بزرگ افراد در نقاط مختلف دنیا بسیار آسان‌تر از تحمل یک موفقیت کوچک یک دوست یا آشناست.
موضوع جالب‌تر معیارهای ما برای سنجش موفقیت و پیشرفت خودمان در زندگی هستند. ما هیچ‌وقت خودمان را با افرادی چون جف بزوس، بیل گیتس، مارک زاکربرگ و یا هر فرد موفق و صاحب‌نام دیگری مقایسه نمی‌کنیم.
معیار ما برای مقدار بهینه ثروت، اعتبار، تحصیلات و موفقیت‌ها، میزان ثروت، اعتبار، تحصیلات و موفقیت‌های دوستان، همکاران و اطرافیانمان هستند و از این لحاظ به آن‌ها وابسته هستیم.
خلاصه اینکه ما همواره به دنبال افرادی شبیه خودمان هستیم تا جزو گروه مرجع خودمان قرار دهیم و روند زندگی و موفقیت‌هایمان را بر اساس روند زندگی و موفقیت‌های آن‌ها قضاوت و ارزش‌گذاری کنیم.
به نظرم این موضوع یک دام ذهنی بزرگ برای انسان‌هاست و بسیاری از افراد تا انتهای عمرشان گرفتار آن می‌مانند و از آن رهایی نمی‌یابند.
اما رهایی از این دام ذهنی می‌تواند انقلاب و تحولی بزرگ در زندگی هر انسانی تلقی شود.
حسادت دامی هست که قبل از هرکسی خودمان و روح و روان‌مان را گرفتار خود کرده و به‌مرور آن را فرسوده و خسته می‌کند.
اگر هم قرار است رقابتی در این میان شکل بگیرد، چه بهتر که رقابت با وضعیت کنونی خودمان باشد. ما باید تمامی سعی و تلاش و دغدغه خودمان را بر این موضوع معطوف کنیم که پیشرفت، توسعه و بهبود دائمی و مداوم را به‌عنوان یک اصل کلی و همیشگی در زندگی بپذیریم و آن را عملی کنیم.
ولی اگر قرار است گروه مبنا و مرجعی برای خودمان در نظر بگیریم، چه بهتر که افرادی را که دوست داریم شبیه آن‌ها باشیم و دغدغه‌هایی مشابه آن‌ها در زندگی داشته باشیم و درنهایت به جایگاه‌هایی مشابه جایگاه آنان دست یابیم، به‌عنوان هم‌نشین و اطرافیان برگزینیم و آن‌ها را به‌عنوان الگو و پیشگام در زندگی برگزینیم.
مطالب پیشنهادی برای مطالعه:
معیار شما برای سنجش کیفیت زندگی خودتان چیست؟
آیا شما هم توجه زیادی به ندای درون تان می‌کنید؟
یافتن منشأ افکار مؤثر بر کیفیت زندگی و اصلاح آن‌ها
اگر آدم‌ها بتوانند به جای مقایسه خودشان با دیگران، خودشان را با خودشان مقایسه کنند و سعی کنند هر روز حتی شده یک دهم درصد نسبت به روز قبل‌شان بهتر بشوند، دیری نمی‌گذرد که خواهند دید به جایگاه‌هایی رسیده‌اند که پیش از این چیزی بیشتر از یک رویا نبود. متشکرم
سلام بهراد جان
باهات کاملا موافقم و به نظرم جز این راه دیگری برای زندگی عالی و موفقیت‌های بزرگ وجود نداره.
ممنونم ازت
سلام حسین قربانی عزیز
نوشته ی بالا اولین روزنوشته ایی هست که از نوشته های شما می خونم. خیلی لذت بردم از خوندن این متن. مدل دید شما به حسادت ترغیبم کرد که مطالب پیشنهادی برای مطالعه رو نیز بخونم.ممنون از شما
سلام دوست عزیز
خیلی خوشحالم از اینکه به این وبلاگ سر زدی و اولین مطلبی که خوندی برات مفید بوده.
خوشحال خواهم شد، اگر باز هم از نظراتت برام بنویسی.
با آرزوی موفقیت برات.