دنیایی پر از محتوای آموزشی در دسترس و انسان‌های نیازمند آموزش

قبلاً در پستی با عنوان «بازار بی سروسامان آموزش آنلاین در ایران» در مورد بازار آموزش در ایران نوشتم و از برخی از مشکلات آن گفتم.

این بار قصد دارم در مورد جنبه دیگری از فضای آموزش آنلاین در ایران بنویسم و از نگاه مخاطبان و استفاده‌کنندگان از این آموزش‌ها نگاهی به موضوع داشته باشم.

همان‌طور که قبلاً هم گفته‌ام گاهی اوقات به نظرم می‌رسد، انسان امروزی در حال غرق شدن در محتوای آموزشی موجود در فضای آنلاین هست. به هر صفحه، کانال و گروهی که در شبکه‌های  اجتماعی مراجعه می‌کنم، اطلاع‌رسانی‌های متعدد به روش‌های مختلف در مورد دوره‌های آموزشی آنلاین و وبینارها می‌بینم.

دوره‌هایی که تا همین چند سال پیش برای شرکت در آن‌ها باید چند صد هزار یا چند میلیون هزینه می‌کردیم، اکنون به رایگان در دسترس هستند.

به نظرم یادگیری در این زمانه راحت‌تر از هر زمان دیگری است و اگر کسی علاقه‌ای به یک حوزه و موضوع خاص داشته و در این خصوص تصمیم قطعی گرفته باشد، بعید است که نتواند محتوا و آموزش رایگانی برای آن در فضای اینترنت پیدا کند مگر اینکه آن تخصص شناخته‌نشده و خیلی خاص باشد.

از طرفی فضای ذخیره مربوط به گوشی تلفن همراه، تبلت، لپ‌تاپ، کامپیوتر هر کسی پر از انواع و اقسام محتواهای آموزشی و فایل‌های ویدیویی، صوتی و متنی است که تابه‌حال یک بار هم مورد استفاده قرار نگرفته‌اند و با این حجم از محتوای ذخیره‌شده، بعید است که بعداً هم مورداستفاده قرار بگیرند.

انسان زیاده‌خواه دوره معاصر صرفاً در حال جمع کردن اطلاعات و محتوا است ولی دریغ از آموختن عمیق و واقعی و عملی کردن آن‌ آموخته‌ها.

افراد از صبح تا شب در حال دنبال کردن محتواهای آموزشی مختلف و یادگیری هستند.

دوستی دارم که به قول خودش همواره در حال یادگیری است و اتفاقاً چند روز پیش با افتخار در مورد لیست کانال‌های تلگرامی‌اش صحبت می‌کرد.

برخی از کانال‌هایی که در آن‌ها عضو بود و آموزش می‌دید و من به یاد دارم به این صورت لیست کرد:

کانال آموزش آشپزی برای مواقعی که دوست دارد آشپزی کند،

کانال آموزش تولید محتوا برای موقعی که بخواهد کانال تلگرامی و صفحه اینستاگرام به اسم خودش راه‌اندازی کند،

کانال آموزش برندسازی برای ساخت برند شخصی در محل کار،

کانال آموزش مکاتبات اداری برای بهبود کیفیت مکاتبات در محل کار،

کانال آموزش دیجیتال مارکتینگ برای فعالیت در فضای وب و شبکه‌های اجتماعی و کسب درآمد از آن‌ها،

کانال پیشرفت و توسعه ایران برای آگاهی و یادگیری در زمینه توسعه کشور و نظر دادن در جمع دوستان،

کانال آموزش عکاسی برای یادگیری عکاسی با گوشی موبایل،

کانال بینش استراتژیک برای موفقیت در زندگی و کسب‌وکار،

کانال آموزش سخنوری و فن بیان برای آموختن سخنرانی بهتر در جمع،

کانال آموزش ترجمه برای ترجمه و انتشار کتاب،

کانال‌های طالع‌بینی، تربیت فرزند، استعدادیابی، ایروبیک، شخصیت‌شناسی، تعمیر لوازم برقی، اخبار سیاسی، اخبار فناوری و ده‌ها کانال و گروه آموزش و سرگرمی دیگر که بسیاری از آن‌ها و اهداف عضویت در آن‌ها را فراموش کرده‌ام.

طبیعتاً هر روز حداقل یک مطلب آموزشی در هرکدام از این کانال‌ها منتشر می‌شود؛ ولی آیا واقعاً می‌شود همه این مطالب و موضوعات را فراگرفت و در زندگی به کار بست؟

به نظرم این کار نشدنی است و به همین دلیل هم بسیاری از مردم جامعه ما همه‌کاره هیچ‌کاره هستند و در همه زمینه‌ها حرفی برای گفتن دارند ولی در عمل هیچ کاری از دستشان ساخته نیست.

همه در حال آموختن هستند ولی حتی یک درصد این افراد هم نمی‌توانند آموخته‌هایشان را به مرحله عمل برسانند.

همه افراد در حال آموزش دیدن هستند ولی آموزش‌پذیر نیستند.

همه در حال مطالعه و مصرف محتوا در شبکه‌های اجتماعی هستند ولی با توجه به حجم مطالعات و زمان صرف شده، خروجی خاصی مشاهده نمی‌شود.

بخشی از مردم علاوه بر این آموزش‌ها، برای شرکت در دوره‌های حضوری هم هزینه می‌کنند و در کلاس‌ها و سمینارها هم شرکت می‌کنند ولی ره به جایی نمی‌برند.

به نظرم بحران دنیای امروز بحران نداشتن توانایی و مهارت انتخاب زمینه‌ای مشخص، استفاده صحیح از محتوای موجود، آموزش عمیق مسائل و مباحث مربوط به آن حوزه و عملی کردن آموخته‌هاست.

اولین کاری که می‌توان انجام داد و برای بسیاری از افراد انجام آن بسیار سخت و دشوار به نظر می‌رسد، انتخاب حوزه‌ای خاص و یادگیری عمیق و عملی کردن آموخته‌ها در آن زمینه است.

ما محکوم هستیم به انتخاب و عمیق شدن در یک زمینه خاص و کنار گذاشتن دیگر زمینه‌ها.

ما محکوم هستیم به عملی کردن آموخته‌هایمان که بدون عملی کردن، آنچه یاد گرفته‌ایم هیچ فایده و ثمری برای ما نخواهند داشت و بعد از مدتی به فراموشی سپرده خواهند شد.

اگر انتخاب نکنیم و آموخته‌هایمان را عملی نکنیم، صرف وقت برای آموزش این همه مهارت، جز اتلاف زمان و سایر منابع نیست و در نهایت هم به جایی نخواهیم رسید.

پس باید انتخاب کنیم، به‌صورت عمیق بیاموزیم و آموخته‌هایمان را هم عملی کنیم و در زندگی به کارببندیم که جز این راهی برای رشد و پیشرفت وجود ندارد.

مطالب پیشنهادی برای مطالعه:

چه کنیم که فردا حسرت امروز را نخوریم؟

ضرورت فرار از راحتی و آسایش برای رسیدن به موقعیتی عالی

غنای دنیای وب و دانش بی ارزش ما