یکی از اتفاقاتی که معمولاً با افزایش سن در افراد شاهد آن هستیم، تغییر اخلاق و خلق و خوی آنان است. شاید برخی خوش‌اخلاق‌تر شوند و برخی بداخلاق‌تر. البته می‌توان دلایل متعددی برای این تغییرات اخلاقی و خلق و خویی عنوان کرد. اما پاسخ دن اریلی به این سؤال به نظرم قابل تأمل هست.
پرسش
دن عزیز،
به نظر می‌رسد هر چه سنم بالاتر می‌رود، اطرافیانم مهربان‌تر و باملاحظه‌تر می‌شوند—و در پاسخ به رفتار آنان، من متعادل‌تر و دلسوزتر شده‌ام. چه چیزی باعث این تغییرات می‌شود؟
پاسخ
من مطمئن نیستم که چه چیزی افزایش مهربانی شما را بهتر توجیه می‌کند، اما مطمئنا این کار باعث افزایش اعتبار شما نزد دیگران می‌شود. من مورد مشابهی در پدر مسن خودم دیده‌ام: او خیلی مهربان‌تر شده است. به نظرم تجربه طولانی، باعث افزایش خرد و قدرشناسی در انسان‌ها می‌شود، اما توضیح دیگری هم به ذهنم می‌رسد که خیلی آزارم می‌دهد.
شاید این مربوط به از دست دادن شنوایی باشد. احتمالاً وقتی ما نمی‌توانیم هر چیزی را که دیگران می‌گویند بشنویم، جاهای خالی را به شکلی خوش‌بینانه پر می‌کنیم که باعث شکل‌گیری حس خوب در ما نسبت به فردی که در مقابلمان قرار دارد می‌شود.
علاوه بر آن، من تعداد زیادی از افراد را می‌شناسم که با افزایش سنشان بداخلاق‌تر شده‌اند—و شاید این هم به کاهش قدرت شنوایی مرتبط باشد.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
سؤال از دن اریلی | بار بیش از حد انتخاب
سؤال از دن اریلی | ارتقا گرفتن و تأثیر آن بر روابط با همکاران
سؤال از دن اریلی | چگونه از دوستان بابت لطف بزرگشان تشکر کنم؟