اوقات فراغت از جمله جذاب‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین لحظات زندگی انسان‌های مدرن به حساب می‌آید؛ اما آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که چقدر از اوقات فراغتتان لذت می‌برید؟ به نظر می‌رسد اگر ما در کار مورد علاقه خودمان مشغول باشیم، در این صورت لذت بردن از آن خیلی آسان‌تر و بیشتر از لذت بردن از اوقات فراغت خواهد بود.
به نظرم حتی اگر کاری که مجبور به انجام آن هستید تا گذران زندگی کنید، چندان باب میلتان نیست، می‌توانید برای داشتن اوقات فراغت پربار و لذت‌بخش، کار دیگری برای انجام در این زمان‌ها تعریف کنید که برایتان دوست‌داشتنی‌تر و خوشایندتر است. چون اوقات فراغت به خودی خود ساختار خاصی ندارند و تبدیل آن به فعالیتی که بتوان از آن به شکلی واقعی و عمیق لذت برد، کاری هست دشوار که به تلاشی بسیار نیاز دارد.
از جمله فعالیت‌هایی که می‌توانند باعث شوند، اوقات فراغت خوبی داشته باشیم، سرگرمی‌هایی هستند که به مهارت نیاز دارند یا عادت‌هایی که اهداف مشخصی را دنبال می‌کنند. دخیل بودن علایق و ترجیحات شخصی در فعالیت‌های مرتبط با اوقات فراغت باعث خواهد شد مسیری در جهت خلق مجدد شکل بگیرد و لذتی سرشار نصیب ما شود.
اما متأسفانه خیلی از افراد به جای گام گذاشتن در چنین مسیری به سمت فعالیت‌ها و خوشگذرانی‌های منفعلانه حرکت می‌کنند و به جای پرداختن به فعالیت‌های جسمانی و ذهنی، هر هفته ساعت‌ها و دقایق فراوانی از زمان خودشان را صرف تماشای ورزشکاران در ورزشگاه‌ها می‌کنند. یا به جای ساختن آهنگی که مورد علاقه‌شان هست، به آهنگ‌هایی بی‌کیفیت گوش می‌دهند. یا به جای خلق اثری هنری وقت خود را به تحسین آثار هنری دیگران می‌گذرانند.
همانطور که میهای چیکسنت میهایی اشاره کرده:
تا زمانی که فرد کنترل کار و اوقات فراغت را به دست نگیرد، احتمال ناامیدکننده بودن آنها وجود خواهد داشت. بیشتر مشاغل و تعداد زیادی از فعالیت‌های اوقات فراغت – مخصوصاً آنهایی که مصرف منفعلانه رسانه‌های جمعی را شامل می‌شود – به منظور شاد و نیرومند ساختن ما طراحی نشده‌اند. هدف طراحان این برنامه‌ها این است که برای فرد دیگری پولسازی کنند. اگر ما به آنها اجازه این کار را بدهیم، شیره زندگی ما را بیرون می‌کشند و فقط پوسته‌هایی به دردنخور بجا می‌گذارند. اما کار و اوقات فراغت را نیز، مانند هر چیز دیگری، می‌توانیم به نیازهای خودمان اختصاص دهیم. افرادی که می‌آموزند از شغلشان لذت ببرند و اوقات فراغتشان را هدر ندهند، به این احساس دست می‌یابند که زندگی‌شان به طور کلی ارزشمندتر شده است.
همچنین سی.کی برایت‌بیل می‌نویسد:
آینده فقط به انسان تحصیلکرده تعلق ندارد، بلکه به فردی تعلق دارد که نحوه استفاده خردمندانه از اوقات فراغتش را آموخته است.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
دو گروه لذت در زندگی و لذتی که رواقیون به دنبال آن هستند
پیشنهادی برای رهایی از ناخوشی های بیرونی و تجربه شادمانی بیشتر