در مورد هدفگذاری و انواع روش‌های درست و مناسب انتخاب اهداف و برنامه‌ریزی برای رسیدن به آن‌ها همواره خوانده‌ایم، شنیده‌ایم و آموخته‌ایم.
اما نوبت به عمل که می‌رسد، بعد از مدتی متوجه می‌شویم در بسیاری از موقعیت‌های مختلف زندگی هدفگذاری و برنامه‌ریزی ما تا حدودی مناسب بوده و مشکلی که وجود داشته عملی نکردن این برنامه‌ها و عدم دستیابی به اهداف بوده است.
داشتن مداومت و پشتکار در انجام امور، تکه‌ای مهم از پازل مربوط به مسیر دستیابی به چشم‌اندازها هست که بسیاری از اوقات نادیده گرفته می‌شود.
گاهی این قطعه اصلی و مهم در پازل موفقیت دستکم گرفته می‌شود و توجهی به آن نمی‌شود. در نتیجه ما با حالتی سردرگم به دنبال دلایل ناشناخته و پیچیده شکست‌ها می‌گردیم.
معمولاً همیشه و در همه‌وقت می‌توان بهانه‌ای برای در رفتن از زیر بار مسئولیت اجرای برنامه‌های روزانه یافت. اما هنر اصلی آن است که با وجود انواع بهانه‌ها و موانع، برنامه‌هایت را عملی کنی.
خستگی، مسافرت، دغدغه‌های مختلف زندگی و محل کار، بیماری، بی‌حوصلگی و انواع و اقسام مشکلات که هر کدام می‌تواند توسط هر کسی به‌عنوان دلیلی برای انجام ندادن یک تعهد کوچک روزانه مورد پذیرش قرار گیرد.
افراد در این اوقات معمولاً به دنبال دریافت تأیید و حمایت دیگران هم هستند تا با وجدانی آسوده و خاطری راحت، کاری را که باید انجام بدهند، نادیده گرفته و به سایر امور بپردازند که به نظرش مهم‌تر و منطقی‌تر هم هستند.
معمولاً کمتر دوست، همکار و همراهی پیدا می‌شود که در چنین مواقعی برخلاف میل فرد قضاوت کرده و بگوید که تو باید این کار را انجام دهی.
ولی این بستگی به خود فرد و میزان تعهد درونی و پایبندی او به برنامه‌هایش دارد و در چنین مواقعی تعیین‌کننده است و همین مقاومت‌ها و سختگیری‌های درونی هستند که باعث به وجود آمدن امتیاز و برتری نسبت به سایرین خواهند شد.
در مسافرت بودن، سردرد داشتن، خسته بودن، مشکلات روزمره زندگی و محل کار و یا هر بهانه دیگری، مطمئناً هر کدام در نظر خانواده، دوستان و رفقا قانع‌کننده‌ترین دلایل برای مطالعه نکردن، ننوشتن، استراحت و خواب بیشتر، عقب انداختن یک پروژه شخصی و یا هر سهل‌انگاری و تنبلی دیگری خواهد بود و در ظاهر هیچ مشکلی هم پیش نخواهد آمد.
البته امکان اتفاق افتادن حالت بدتر هم وجود دارد و آن هم اینکه دوستان و همراهان درست در هنگامی‌که فرد در موقعیت‌های مختلف به دنبال عملی کردن برنامه‌های روزانه و اقدام بر اساس تعهدات شخصی‌اش هست، او را از این کار منع کرده و اصرار بر سخت نگرفتن زندگی داشته باشند.
مطمئن باشید این نوع بهانه‌ها همیشه هستند و خواهند بود. تعهد و پشتکار و اراده ما در مقابله کردن با این بهانه‌های درونی است که باعث خواهد شد بعد از مدتی علاوه بر تقویت عزت نفس و اعتماد به نفس خودمان، یک سر و گردن بالاتر از دیگرانی که همین برنامه‌ریزی‌ها و همین اهداف را داشتند، بایستیم و به موفقیت‌ها و داشته‌هایمان افتخار کنیم.
همین مقاومت‌ها و نه گفتن به بهانه‌های مختلف است که باعث به وجود آمدن تمایز و برتری خواهد شد.
بنابراین تصمیم گرفته‌ام تا جایی که بتوانم به تعهدات، تصمیمات، اهداف و برنامه‌ریزی‌هایم پایبند باشم و در بدترین شرایط هم تا حد امکان آن‌ها را به انجام برسانم که در غیر این صورت به میلیون‌ها انسانی که متوسط بودن را برای خود برگزیده‌اند خواهم پیوست و روزمرگی و عادی بودن روح و روانم را به بدترین شکل ممکن آزرده و فرسوده خواهد کرد.
مطالب پیشنهادی برای مطالعه:
پارامترهای مهم در هدفگذاری + سخنرانی تدکس درمورد آینده نگری
2 دیدگاه