پیشنوشت: این یادداشت صرفاً شامل بخشی از ذهنیات و افکار من در مورد عملکرد مغز و نحوه استفاده ما از آن است و احتمال خیلی کمی وجود دارد که بتوانید مطلب مفید و بهدردبخوری در آن بیابید.
یادداشت اصلی:
فکر بکنیم یا فکر نکنیم؟ مغزمان را در حال حاضر استفاده بکنیم و یا به آن استراحت بدهیم؟ چگونه میتوانیم افکار خودمان را کنترل کنیم؟ آیا میشود تصمیم گرفت و برای مدتی اصلا فکر نکرد؟
این سؤالات و چندین سؤال دیگر از جمله موضوعاتی هستند که همین الان مغز ما در مورد خودش از خودش میپرسد.
اگر مغز را بهسان یک ماشین در نظر بگیریم، بهراستی ماشین عجیبوغریبی است.
هر ماشینی را مدتی استفاده شده و بعد از آن تا زمان استفاده بعدی خاموش میشود.
ما همواره سعی میکنیم ماشینها را کمتر استفاده کنیم و زمانی که نیاز نداریم، روشن نکنیم تا طول عمر آنها تا حد امکان بیشتر شود.
اما برای افزایش عمر و کارایی مغزمان چهکارهایی انجام میدهیم و چقدر حواسمان به این ماشین اصلی بدنمان است؟
ما با مغز فکر میکنیم، آنالیز میکنیم، مقایسه میکنیم، مسائل را بررسی میکنیم، بحث میکنیم و نظر میدهیم.
ما با این عضو فعال بدنمان ترس، وحشت، خوشحالی، شادی، نگرانی، تعجب و دهها حس دیگر را تجربه میکنیم.
مغز برای خودش مسئله میتراشد و با حل آن خودش را مشغول میکند.
این عضو بدن، حتی وقتیکه ما در خواب هستیم، در حال فعالیت و کار است و هدایت و رهبری امور بدن را بر عهده دارد.
ما گاهی اوقات و در مواقعی که نیاز داریم، با جدیت و بهعمد کار بیشتری از این عضو حیاتی بدنمان میکشیم و بقیه زمانها آن را به حال خود رها میکنیم.
توانایی ذهنی ما هم به میزان زیادی بستگی به این دارد که تا چه حد بتوانیم در زمانهای موردنیاز به این عضو بدن تسلط داشته باشیم تا بر موضوعی که ما میخواهیم، تمرکز کرده و توجهش را بهصورت کامل معطوف آن کند.
برای اینکه بتوانیم در زمانهای موردنیاز تسلط بهتر و بیشتری بر مغزمان داشته باشیم و این عضو بدنمان عملکرد بهتری از خود نشان دهد، بهتر است گاهی اوقات به او استراحت داده و با قرار گرفتن در محیطها و شرایط ایدهآل، آن را در وضعیت آرامش قرار دهیم.
به نظر میرسد، کیفیت عملکرد مغز و خروجی آن به میزان تسلطمان بر آن و نحوه کنترل عملکردش توسط ما بستگی دارد.
به این معنی که ما هر وقت که نیاز بود بتوانیم بر موضوع دلخواه خودمان تمرکز کنیم و مغز بدون هیچ مشکلی و به بهترین شکل ممکن، تحلیلها و آنالیزهای لازم را انجام دهد.
برای این کار شاید بهتر باشد بعضی وقتها با استراحت دادن به مغز از طریق فکر نکردن به موضوعی خاص برای مدتی محدود، مدیتیشن، داشتن خواب کافی، سعی بر عدم تمرکز بر بیش از یک موضوع در هر لحظه و همچنین انجام سایر ورزشهای ذهنی و فکری، میزان تسلط خودمان را بر مغز و عملکرد آن بهبود بخشیده و کارایی آن را تا حد ممکن افزایش دهیم.
البته آگاهی از روشهای درست و اصولی این کار نیاز به مطالعات بیشتری دارد. من در این نوشته سعی کردم تنها مواردی را که به ذهنم میرسد با شما در میان بگذارم.
مطمئناً تکنیکها، روشها، ورزشها و کارهای مختلف دیگری برای این منظور وجود دارد.
یکی دیگر از اقداماتی که به نظرم به مقدار زیادی میتواند بر روی مغز و عملکرد آن تأثیر داشته باشد، عدم تفکر و تمرکز بیشازحد بر موضوعات و مسائل منفی است.
مطالب پیشنهادی برای مطالعه:
داشتن مدل ذهنی متغیر لازمه رشد و بهبود زندگی