امروزه با توجه به تغییر مشخصه‌های محیط‌های کاری انسان‌های شهرنشین نسبت به قبل و همچنین افزایش روزافزون ابزارهای ایجادکننده حواس‌پرتی و مصرف‌کننده منابع زمانی و توجهی، لزوم به‌کارگیری روش‌ها و برنامه‌های مختلف مدیریت زمان و مدیریت توجه بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. با تشخیص این دسته از نیازهای حیاتی و ضروری در جامعه، شرکت‌ها و افراد مختلفی اقدام به عرضه اپلیکیشن‌ها و ارائه روش‌ها و ابزارهای مختلف مدیریت توجه و زمان کرده‌اند. تعدد و تنوع این نوع ابزارها و روش‌های افزایش بهره‌وری گاه باعث سردرگمی افراد در استفاده از آن‌ها می‌شود.
یکی از مخاطبان دن اریلی از او سؤالی در این مورد پرسیده است.
پرسش
دن عزیز،
من تکنیک‌های متعددی را برای بهره‌وری و نظم بیشتر خودم امتحان کرده‌ام – فهرست کارهایی که باید انجام دهم، اپلیکیشن‌های مدیریت زمان، نوشتن از برنامه کارهای روزانه؛ اما جابجایی بین این روش‌ها و استفاده از هر کدام از آن‌ها بیشتر باعث گیج شدن من شده است. با توجه به این مشکل چگونه می‌توانم بهترین سیستم بهره‌وری را برای خودم برنامه‌ریزی و اجرا کنم؟
پاسخ
اقتصاددانان رفتاری به این نوع برنامه‌ریزی تداخلی، به تعویق انداختن ساختاریافته می‌گویند. کار کردن با ابزارها و پلتفرم‌های بهره‌وری باعث می‌شود که ما احساس کنیم پیوسته در حال رشد و پیشرفت هستیم، درحالی‌که در این شرایط نوع دیگری از حواس‌پرتی در ما به وجود می‌آید.
برای ممانعت از این اتفاق، این روش آزمایشی را در پیش بگیر: یک روش مدیریت زمان را انتخاب کن و آن را برای یک ماه مورد استفاده قرار بده. وقتی یک ماه تمام شد، از خودت بپرس: «آیا واقعاً به یک روش دیگر یا ابزاری اضافه‌تر نیاز دارم یا نه؟». با متعهد شدن به یک روش مشخص و زمان دادن به خودت برای کار کردن با آن، می‌توانی بفهمی کدام ابزار بهره‌وری نیازهای تو را پوشش می‌دهد و کدام‌یک صرفاً باعث هدر رفتن زمان تو می‌شود.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
سؤال از دن اریلی | بهترین راه اعتمادسازی در کسب و کار
سؤال از دن اریلی | بهترین توصیه ای که تاکنون به دن اریلی شده است
سؤال از دن اریلی | در مورد آسان گرفتن کارها و غلبه بر کمال‌گرایی