قبلاً در روزنوشتههای محمدرضا شعبانعلی جملهای خوانده بودم که مرا سخت به تفکر واداشته بود. هر بار که آن جمله را میبینم، انگار اولین بار است که میخوانمش.
جملهای بسیار عمیق و تکاندهنده که هیچوقت کهنه و تکراری نخواهد شد.
امروز زندگی نکردهای، اگر لطفی نکرده باشی به کسی که میدانی هیچوقت توانایی جبران ندارد.
«John Bunyan»
به نظرم این جمله کل معنا و مفهوم انسانیت و کمک به دیگران را در خود دارد.
این روزها مردم کشور ما سخت نیازمند این جملهاند.
چه خوب خواهد شد اگر هرروز چندین بار این جمله را بخوانیم و با خود تکرار کنیم تا شاید انجام آن به عادت روزانهمان تبدیل شود.
ایکاش میشد که این جمله را درک میکردیم و همهروزه به کار میبستیم.
مخاطب این متن اول از همه خودم هستم. چقدر در زندگی به آنچه در این جمله گفته شده، عمل کردهام؟ چقدر سعی میکنم روزم را با عمل به این توصیه به پایان برسانم؟
البته همیشه و به بهانههای مختلف میتوان به این جمله عمل کرد.
متمم در سلسله درسهای سبک زندگی من، مطلبی با موضوع مهربانیهای کوچک منتشر کرده که نمونههای بسیار خوب و آموزندهای از عمل کردن به این توصیه در آن وجود دارد. پیشنهاد میکنم آن را مطالعه کرده و ببینید که چه فرصتهای خوبی برای مهربان بودن و لذت بردن از زندگی وجود دارد.
بیایید در این روزها که حالوروز کشورمان خوب نیست و همهروزه خبرهای بسیار بد و تأسفبار از هر سو بر سرمان آوار میشود، سعی کنیم باهم مهربانتر باشیم و با رفتارهایی از سر مهر و درعینحال کوچک حال خودمان و دیگران را خوب کنیم.
مطالب پیشنهادی برای مطالعه:
مطلب خیلی خوبی بود رفیق و من هم مثل شما در بلاگم یا جاهای دیگر این رفتار را تبلیغ میکنم. ما به یک نگرش متفاوت اخلاقی برای بهبود وضعیت جامعه ی خود نیازمندیم . به جای پرسیدن این سوال که گذشتگان چه چیزی برای من به جا گذاشتند باید سوال بهتری کنیم که ما را به عمل وادارد باید بگوییم که ما چه چیزی برای آیندگان به ارث میگذاریم. باید از وضعیت طلبکار به وضعیت بدهکار تغییر رفتار دهیم. چرا که طلب ما از گذشتگان قابل وصول نیست و سوخت شده و بهتره که ما بدهکار بعدی نباشیم. خلاصه کلام ما به جای متوقع بودن باید آستین ها را بالا بزنیم و تا جایی که توان داریم فداکاری کنیم. ما مسئول وضعیت آینده ی جامعه هستیم به قول Bunyan حتی اگر کسی زحمات ما را جبران نکند باز هم به آینده بدهکاریم. ما در مقابل نسل بشر مسولیم و کاری به تک تک افراد نداریم در واقع به یک کل بدهکاریم و نه یک جزء .
درود بر دوست خوبم
به بهترین شکل ممکن حق مطلب رو ادا کردی.
امیدوارم که مردم ما هر روز بیشتر به این سمت برن و به این نتیجه برسند که اگر ما به فکر همدیگر نباشیم، کسی به فکر ما نخواهد بود و اگر بیشتر از این غفلت کنیم و به فکر آیندگان نباشیم، روز به روز به سمت سقوط و تباهی خواهیم رفت.
زنده باد فؤاد عزیز
با آرزوی موفقیت برای تو