این روزها افراد زیادی علاقه دارند تا به یک نویسنده حرفهای تبدیل شوند تا بتوانند از راه نوشتن، بهترین آثار را خلق و بیشترین مخاطبان را جذب کنند. البته انگیزهها برای نوشتن میتواند بسیار متفاوت باشد. سؤالات زیادی در این زمینه وجود دارد. ازجمله اینکه چه چیزی نویسنده حرفهای را از نویسنده مبتدی متمایز میکند؟ استعدادهای خدادادی؟ مهارتهای ذاتی؟ یا چیزهای دیگر؟
نویسندگان واقعی یک کار ساده انجام میدهند. آنها هرروز مینویسند. به وجود آوردن عادت نوشتن روزانه کار آسانی نیست. این کار شما را مجاب میکند تا همه تصورات غلط در مورد نویسندگی را فراموش کنید و واقعیات را دریابید. به نظر این یک دستاورد بزرگ است.
در زندگی به ما چیزهای زیادی داده شده است. ازجمله آنها، مهارتهایی که داریم و فرصتهایی که استفاده نکردیم. تفاوت اصلی افراد موفق و ناموفق در استفاده از فرصتهای موجود هست. حال ما چگونه میتوانیم درزمینه نویسندگی از فرصتهای موجود استفاده کنیم و به یک فرد موفق تبدیل شویم؟
تفاوت بین یک نویسنده حرفهای و فرد غیرحرفهای یک چیز است: تمرین. این موضوع در ظاهر خیلی آسان به نظر میرسد. آیا شما حاضرید هرروز صبح بهمحض بیدار شدن از خواب، خلاقانه شروع به نوشتن کنید؟ همه ما میتوانیم بهانهای برای انجام ندادن این کار بیاوریم.
یکی از مهمترین علل انجام ندادن این کار، ترس است و چاره فرار از این ترس، ایجاد یک عادت است تا این کار را بدون فکر کردن و بهصورت ناخودآگاه انجام دهیم. این همان کاری است که بسیاری از افراد حرفهای انجام میدهند. شما هم اگر میخواهید به یک نویسنده حرفهای تبدیل شوید، باید آن را انجام دهید.
سه گام
در ادامه سه گام برای شروع عادت نوشتن روزانه توضیح داده شده است:
یک مکان مشخص کنید.
این مکان میتواند روی میز غذاخوری یا میزتحریر و یا حتی یک نیمکت باشد؛ اما آنجا یک مکان خاص است و جایی است که الهامات و خلاقیتهای شما خودشان را نشان میدهند. سعی کنید همیشه در آن مکان خاص بنویسید.
یک زمان مشخص تعیین کنید.
این زمان میتواند ساعت ۵ صبح یا ۱۲ ظهر باشد. فقط سعی کنید این زمان همیشه ثابت باشد. لازم است شما همیشه در زمان تعیینشده در مکان مشخصشده حضور یابید. مهم نیست که ایدهای برای نوشتن دارید یا نه. تا زمانی که شروع نکردهاید و متعهد به نوشتن در ساعت خاص نشدهاید، ایده به سراغتان نخواهد آمد.
یک هدف برای خودتان انتخاب کنید.
این هدف میتواند ۱۰۰ کلمه یا ۱۰۰۰ کلمه باشد. هرچقدر این هدف بزرگتر باشد، بیشتر به خودتان لطف میکنید. همینگوی به این مشهور بود که یک روز ۱۵۰۰ کلمه و روز بعد ۳۰۰ کلمه مینوشت. به نظر میرسد نوشتن روزانه ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ کلمه برای به وجود آمدن عادت نویسندگی کافی باشد.
این کار را دوباره و دوباره و هرروز انجام دهید. بعد از یک ماه از اینکه نوشتن چقدر برای شما آسان شده است متعجب خواهید شد.
در مورد چه موضوعی بنویسیم؟
این مورد مهم نیست. از هرچه میخواهید بنویسید. اگر هنوز به نوشتن عادت نکردهاید، احتمالاً هنوز نوشتههای شما زیاد خوب نباشد. همه آن چیزی که لازم دارید، فقط نوشتن است. تا میتوانید بنویسید و تمرین کنید تا روز به روز نوشتنتان بهتر شود.
اگر هنوز موضوعی برای نوشتن پیدا نکردهاید، در مورد یکی از موضوعات زیر بنویسید:
- در مورد محیط اطرافتان و آنچه در آن هست بنویسید.
- از آنچه امروز انجام دادهاید بنویسید.
- در مورد بخشی از کتابی که در حال مطالعه آن هستید بنویسید.
- یک نامه به خودتان یا یکی از دوستانتان بنویسید.
- هر چیزی که دوست دارید بنویسید.
اصلاً مهم نیست که در مورد چه چیزی مینویسید. آنچه شما باید در پایان روز انجام دهید این است که به یک سؤال پاسخ دهید:
آیا من امروز نوشتهام؟ بله / خیر
اگر شمارش کلمات از دستتان دررفت مهم نیست. بر اساس مدتزمان بنویسید. مهم این است که در انتهای روز پاسخ شما به سؤال اصلی مثبت باشد. آن روز شما موفق شدهاید. روز بعد هم ادامه دهید.
اگر به این موفقیت دستیافتید، میتوانید خودتان را نویسنده بنامید.
پینوشت ۱: یکی از بهترین راههای آموزش نویسندگی وبسایت مدرسه نویسندگی است. همچنین دوست عزیزم شاهین کلانتری در کانال مدرسه نویسندگی توضیحات کاملی در مورد نوشتن صفحات روزانه ارائه کرده است.
پینوشت ۲: این توصیهها از یکی از مقالات جف گوینز در وبلاگ شخصیاش نقل شد.
نوشتههای مرتبط:
کوتاهنویسی بهتر است یا درازنویسی؟
سلام.مرسی از سایت خوبتون.من تا جایی که فرصت کنم از مطالبتون استفاده میکنم.مطالب کاملا آموزنده و کاربردی هستش.فقط متعهد بودن به این عادت کمی سخت است که به نظرم با پشتکار امکان دارد
سلام خانم نامیار
ممنونم ازتون و خوشحالم ازاینکه مطالب براتون مفید بودن.
مطمئنا کسب موفقیت در دستیابی به هر هدفی نیازمند تلاش و پشتکار زیادی هست.
خیلی خوبه که شما هم وبلاگتون رو راهاندازی کردید و دارید مینویسید.
امیدوارم تو این مسیر موفق باشید و به اهدافتون برسید.
با عرض سلام و تشکر بابت سایت خوب و مفیدتون
من علاقه زیادی به نوشتن دارم و این کار را هم انجام میدم ولی از اونجایی که بیشتر روزمره گی ها مو می نویسم و موارد محرمانه و شخصی زیاد دارم بعد از نوشتن مجبورم برگه را پاره کنم که مبادا کسی بخونه واسه همین هیچکدوم از نوشته های قبلمو ندارم. راهکاری دارین برام؟
سلام امیدجان،
این روندی که در پیش گرفتی خیلی خوب و مفید هستش و به نظرم ایرادی نداره.
اتفاقا اکثر نویسندگان موفق با همین روش شروع به نوشتن کردن و در نهایت به مهارت بالایی تو نویسندگی رسیدن.
اینکه نوشتههای شخصیت رو مینویسی و بعدش پاره میکنی، مشکلی نداره، مهم همون نوشتن هست که داری انجامش میدی.
ولی به نظرم میتونی هر روز یک زمانی هم بذاری برای نوشتن از چیزهایی که برات خیلی شخصی نیستن و اتفاقا کم کم شروع کنی به انتشارشون. این روش میتونه سرعت پیشرفتت تو نویسندگی رو افزایش بده و اتفاقا تاثیر خیلی مثبتی رو نوع نگرشت به موضوعات مختلف و تفکر در مورد اونها داشته باشه.
موفق باشی.
سلام
از اتفاقات لذت بخش زندگی من آشنایی با سایت شما به واسطه لینک های مفید آقای شاهین کلانتری است. امیدوارم با کمک وراهنمای های شما دوستان عزیز به آرزوی دیرینه ی خود دست پیدا کنم و تنها به مطالعه این مطالب اکتفا نکرده ودست به عمل بزنم وبنویسم.
ممنون آقای قربانی
سلام بر محمدرضای عزیز
خیلی خوشحالم که به اینجا سرمیزنی و مطالب برات مفید بودن.
شاهین یکی از بهترین دوستان من هست و به نظرم از تاثیرگذارترین افراد فضای وب فارسی هست که دغدغه آموزش و یادگیری مخصوصا در زمینه توسعه فردی و نویسندگی رو داره و مطمئنم که آینده درخشانی در انتظارش هست.
من هم همواره سعی خواهم کرد در اینجا از آموختههام بنویسم.
منتظر نظرات خوب و مفید و سازنده ت هستم.
موفق باشی.
سلام
مطلب آموزنده ای بود بنده به لطف وبلاگ محمدرضا شعبانعلی و وبلاگ های دوستان که معرفی کرده بودن شروع کردم به نوشتن ولی عادت هر روز نوشتن رو ندارم و سعی میکنم بهش برسم. ممنون از شما
سلام احسان جان
ممنونم از لطفت
من از وبلاگ محمدرضا شعبانعلی و متمم بهترین و مفیدترین مطالب را آموخته ام و این وبلاگ را هم به سفارش ایشان راه اندازی کردهام و تو این مدت کوتاه برایم آموختههای زیادی داشته است.
وبلاگ خیلی وزین و قشنگی داری. سعی خواهم کرد پیگیر مطالب و پستهایی که منتشر میکنی باشم و همه شان را بخوانم و ازت یاد بگیرم.
موفق باشی
ممنون از لطف شما