هر کسی مسیری را برای بهتر شدن و کسب مهارت در یک توانمندی طی می‌کند. برخی افراد از گذرگاه کیفیت گام در این مسیر می‌گذارند و برخی دیگر از گذرگاه کمیت. آنانی که در پی طی کردن مسیر از طریق کیفیت هستند، تأکید بسیاری بر برنامه‌ریزی، یادگیری و کسب مهارت قبل از هر اقدامی دارند و افرادی که به دنبال کمیت هستند، با اقدام و عمل شروع می‌کنند و در همان مسیر اقدام، دست به یادگیری و کسب مهارت هم می‌زنند.
بسیاری از اوقات افراد گروه کیفیت، برای مدت زمانی طولانی هیچ اراده و فرصتی برای اقدام پیدا نمی‌کنند و پیوسته مشغول برنامه‌ریزی هستند و طبیعتاً برنامه‌ریزی و آموزش بدون اقدام و عمل، بی‌حاصل خواهد بود.
فردی که پیوسته در حال مطالعه و یادگیری برای کسب مهارت نویسندگی و وبلاگ نویسی است و فرد دیگری که در همان ابتدای کار وبلاگ خود را راه‌اندازی می‌کند و دست به عمل می‌زند،
فردی که پیوسته در حال مطالعه و برنامه‌ریزی برای فراگیری بهترین روش‌های ورزش و گرفتن رژیم غذایی است و فرد دیگری که گرفتن رژیم را با ساده‌ترین ورزش‌ها و پیش‌پاافتاده‌ترین رژیم‌ها شروع می‌کند،
هر کدام در یک سر طیف کمیت تا کیفیت قرار دارند.
کسانی که تأکید بر افزایش کیفیت قبل از دست زدن به هر اقدامی دارند، در واقع در حال فرار از شکست، قضاوت شدن و انتقادند. آن‌ها با این کار شکست‌ها و قضاوت شدن‌ها و انتقاد شنیدن‌ها را به تأخیر می‌اندازند و به خیال خود از این طریق در حال کسب آرامش هستند ولی در عمل تا زمانی که اقدامی صورت نگیرد و گامی به جلو برداشته نشود، آرامشی هم در کار نخواهد بود.
مسیر خبره شدن در یک مهارت و توانمندی، از اقدام و عمل می‌گذرد و توقف در ایستگاه برنامه‌ریزی و یادگیری بدون دست به کار شدن، دستاورد چندانی به همراه نخواهد داشت.
مغز ما انسان‌ها با تکرار تربیت خواهد شد. مسیرهای نورونی در درون ساختار مغزی ما با تکرار قوی‌تر و مستحکم‌تر خواهند شد و تا زمانی که تکراری صورت نگیرد، مغز و نورون‌های مغزی چنین مسیری را تقویت نخواهند کرد و تا زمانی که این مسیرها ساخته شده و تقویت نشوند، توانمندی و مهارتی هم کسب نخواهد شد.
از طرفی با برنامه‌ریزی و یادگیری عملاً مغز عکس‌العمل خاصی در جهت کسب مهارت در زمینه‌ای خاص صورت نمی‌دهد. از این رو کسب مهارت، توانمندی و تبدیل شدن به نفر اول در یک زمینه مشخص جز با اقدام و تکرار میسر نخواهد شد.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
کمال گرایی تلاشی برای کسب تایید دیگران | دیدگاه برنه براون
با دیدگاه کلی متن موافق بودم، ولی به نظر من این مقایسه بین کیفیت و کمیت نیست، چون که در آخر هم ادعا شده کسی که عملگراست کیفیتش هم بهتره.
در هر صورت خیلی از ماها از بابت کمال‌گرایی لطمه‌های زیادی خوردیم 🙂
حمیدرضاجان،
به نظرم در نهایت کسانی که به کیفیت گرایش دارن و بیشتر رو اون متمرکز می‌شن، کمتر به سمت اقدام و عمل می‌رن و در نهایت او دسته آدمهایی که صرفا به دنبال بالا بردن کمیت کارهاشون هستند و بیشتر به سمت کمیت گرایش دارن تا کیفیت، موفقترن.
وگرنه نمیشه به صورت مطلق کیفیت رو نادیده گرفت و حذفش کرد.
ممنونم ازت.