در دو پست قبلی با عناوین «ناحیه آسایش ذهنی چیست و چه تأثیری در زندگی ما دارد؟» و «۴ دلیل در خصوص لزوم ترک ناحیه آسایش ذهنی» در مورد ناحیه آسایش ذهنی و همچنین مشخصههای آن و لزوم خروج از آن نوشتم.
در آن پستها به این موضوع اشاره کردم که برای دستیابی به بهترین نتایج در زندگی و کسب و کار باید از ناحیه آسایش ذهنی خارج شد و تا حد امکان کارها و رفتارهای خود را به ناحیه عملکرد بهینه انتقال داد.
این مورد را هم نوشتم که در صورت حضور همیشگی در ناحیه آسایش ذهنی، در بلندمدت متضرر خواهیم شد.
دلایل عدم ترک ناحیه آسایش
شاید افراد بنا به دلایلی تصمیم بگیرند مدتی در ناحیه آسایش ذهنی متوقف شوند. این توقف باید به مدت مشخص و بر اساس دلایل منطقی صورت گیرد.
ازجمله دلایلی که معمولاً افراد حضور خود را در ناحیه آسایش توجیه میکنند عبارتاند از:
۱. عدم آمادگی برای ترک ناحیه آسایش
برخی اوقات فرد آمادگی دانشی و مهارتی لازم را برای ترک ناحیه آسایش و به وجود آوردن تغییرات موردنیاز در زندگی ندارد. در این صورت شاید نیاز باشد با تعیین مدتزمان معینی جهت کسب آمادگیهای لازم برای خروج از این ناحیه آماده شد.
باید دقت کرد که این مورد به بهانهای برای مغز جهت حضور بلندمدت در ناحیه آسایش تبدیل نشود.
۲. ترس از تغییرات بزرگ در زندگی
دلیل دیگری که فرد را برای ماندن در ناحیه آسایش ترغیب و راضی میکند، ترس زیاد از تغییرات تکانشی و شدید در زندگی هست.
برای غلبه بر این ترس باید به این موضوع آگاه بود که در این فرایند نیاز به تغییرات بسیار شدید و بزرگ وجود ندارد بلکه با تغییرات تدریجی و مناسب میتوان هم به سمت ناحیه عملکرد بهینه حرکت کرد و بهمرور عملکرد بهتری داشت و هم اینکه بر این ترس و وحشت غلبه کرد.
۳. کسب شناخت کافی نسبت به خود
مورد دیگری که میتواند برای مدتی محدود دلیلی منطقی برای حضور در ناحیه آسایش ذهنی باشد، نداشت شناخت کافی نسبت به استعدادها، توانمندیها و مهارتهای فردی است.
برای غلبه بر این مشکل هم لازم است با یافتن روشی مناسب و علمی برای دستیابی به این شناخت، در جهت رسیدن به هدف گام برداشت.
ترک ناحیه آسایش
اولین گام برای ترک ناحیه آسایش شناخت تأثیرات و تبعات آن در زندگی و همچنین روابط با اطرافیان نزدیک است.
فرد باید بتواند با شناخت این تأثیرات بر آنها غلبه کرده و اقدامات موردنیاز را پیشبینی و عملی کند.
همچنین لازم است عادات، رویهها و رفتارهای موردنیاز برای حضور در ناحیه بهینه عملکرد و همچنین خروج از ناحیه آسایش بهطور کامل شناختهشده و در ادامه راه عملی شوند.
البته این تغییرات یکشبه قابلاجرا و پیادهسازی نخواهند بود، بلکه باید مقدمات و زمینههای لازم شناسایی و برنامهریزیشده و بهمرور و در گذر زمان به انجام برسند.
ازجمله اقداماتی که میتوان در پیادهسازی این روند به کار بست عبارتاند از:
- قرار گرفتن در محیطهای جدید که خارج از ناحیه آسایش هستند
- عدم تمرکز و تفکر بیشازحد در مورد تصمیمات مرتبط با تغییرات
- اکتفا نکردن به دیدگاههای محدود شخصی و آشنایی با نظرات، دیدگاهها و طرز فکر افراد دیگر فعال در زمینه موردنظر
- انجام کارهای داوطلبانه در زمینه موردنظر
- تعریف چالشهای مختلف برای خود
جمعبندی
ناحیه آسایش ذهنی باعث آرامش خاطر و راحتی فکری و ذهنی است و این موضوع باعث میشود که فرد بهراحتی حاضر به تغییر وضعیت خود نشود.
ولی در صورت عدم خروج از این ناحیه موفقیتها و تغییرات بزرگ در زندگی ما به وجود نخواهند آمد و در نتیجه نخواهیم توانست پیشرفت چشمگیری را در زندگی تجربه کنیم.
البته خروج از ناحیه آسایش نه یک بار که بارها باید در زندگی صورت گیرد. هر بار که ما از ناحیه آسایش ذهنی خودمان خارج میشویم، ناحیه جدید بعد از مدتی به ناحیه آسایش دیگری برایمان تبدیل میشود و ما چارهای نداریم جز اینکه مدام به دنبال تغییر و تجربههای جدید در زندگیمان باشیم.
مطالب پیشنهادی برای مطالعه:
حفظ اصالت زندگی مهمترین گام در جهت رشد و موفقیت فردی