عصر حاضر را عصر اطلاعات مینامند. عصری که در آن در مورد هر موضوع و مسئلهای، انبوهی از اطلاعات در دسترس ماست.
محتوا، اطلاعات و دادههای مختلف جزو کالاها و امکاناتی است که بدون محدودیت بین مردمان توزیع شده است.
هر کسی به فراخور نیاز خود و صرفاً با دسترسی به شبکه اینترنت میتواند به انواع و اقسام محتوا دسترسی داشته باشد.
این موضوع در ظاهر نوعی امتیاز و توانمندی بزرگ برای انسان امروزی است ولی بهمرور این امکان تبدیل به یک مانع و مشکل بر سر تصمیمگیری انسانها میشود.
فردی که میخواهد در مورد موضوعی تصمیم بگیرد، با جستجویی ساده به انبوهی از محتوا و اطلاعات دسترسی پیدا میکند که شاید با صرف ساعتها زمان هم نتواند تمام آن محتوا را مورد استفاده قرار دهد.
از طرفی ذهن و مغز انسان بسیار ضعیفتر و ناتوانتر از آن است که بتواند تمامی این اطلاعات و دادهها را در تصمیمات خود دخالت دهد و از آنها در جهت اخذ تصمیمات بهتر بهره ببرد.
اما حرص و طمع آدمی به داشتن بیشترین اطلاعات در جهت اخذ بهترین تصمیمات درنهایت به نتیجه عکس میانجامد.
ازآنجاییکه توانایی ما برای فراگیری اطلاعات الزاماً با زیاد شدن آنها همسرعت نیست، با بیشتر شدن حجم اطلاعات، مغز به مشکل برمیخورد.
درحالیکه اصولاً باید ازدیاد اطلاعات به پاسخها و تصمیمات بهتری در مغز ما منجر شود، اغلب باعث سختتر شدن تصمیمات و کاهش کیفیت آنها میشود.
به این ناتوانی در استفاده همزمان از تمامی اطلاعات در دسترس مغز، کوری اطلاعات گفته میشود.
کوری اطلاعات ازآنجا ناشی میشود که کیفیت تصمیماتی که توسط مغز ما گرفته میشود، اصولاً با افزایش حجم اطلاعات دریافتی روندی صعودی پیدا میکند؛ ولی وقتی حجم اطلاعات دریافتی از حد معینی عبور کرد، این نمودار روند نزولی به خود میگیرد و مغز ما به دلیل ناتوانی در استفاده از آنها شروع به نادیده گرفتن بخشی از آنها میکند.
درنهایت امکان دارد به دلیل دشواری بیشازاندازه استفاده از تمامی اطلاعات موجود، مغز به نقطهای برسد که تعامل با اطلاعات و استفاده از آنها در تصمیمات را بهصورت کامل متوقف کند.
در این صورت است که تصمیم نهایی نه از روی منطق و بر اساس اطلاعات دریافت شده که بر اساس شهود، غریزه و یا تحت تأثیر عوامل بیرونی دیگر اخذ میشود.
برای بسیاری از ما اتفاق افتاده است که در هنگام خرید وسایلی مانند گوشی، لپتاپ و تبلت، تحقیقات زیادی انجام دادهایم و اطلاعات بسیاری داشتهایم ولی آنقدر بر سر خریدن یا نخریدن مدلهای مختلف فکر کردهایم که درنهایت، بر اساس نظر یک دوست، همراه یا فروشنده بهراحتی نظرمان عوض شده و درنهایت مدلی را خریداری کردهایم که با بسیاری از معیارها و خواستههای ابتدایی ما سازگار نبوده است.
به همین دلیل است که معمولاً توصیه میشود برای گرفتن بهترین تصمیمات، اطلاعات دریافتی نباید از یک حدی فراتر رود و این اطلاعات هم باید جزو آن دسته از اطلاعات باشد که مهمتر هستند و در تصمیمات نقش بیشتری دارند.
بنابراین به دلیل وجود پدیدهای به نام کوری اطلاعات در عملکرد مغز، بهتر است همواره حواسمان به میزان اطلاعات دریافتی برای اخذ بهترین تصمیمات باشد و حرص و طمع بیشازحد در جمعآوری اطلاعات به خرج ندهیم که بهاحتمالزیاد به نتیجه معکوس منجر خواهد شد.
شاید دوست داشته باشید این مطالب را هم بخوانید:
بیماری زیاده خواهی انسانها در دنیای جدید
بزرگترین مزیت رقابتی فردی که باعث تمایز شما از دیگران خواهد شد
1 دیدگاه