پوست در بازی نوشته نسیم نیکولاس طالب کتاب پنجم از مجموعه کتاب‌های اینسرتو و موضوع اصلی آن حاکم بودن صداقت بر گفتارها و درستکاری بر رفتارهای انسانی هست. نسیم طالب اعتقاد دارد این امر مهم به شکلی کامل بر تعاملات ما انسان‌ها حاکم نخواهد شد مگر زمانی که هر کسی در معرض منافع و مضرات اظهارنظری که می‌کند و کاری که انجام می‌دهد، باشد و این یعنی داشتن پوست در بازی.
حرف اصلی نسیم طالب در این کتاب این است که:
کسی که ریسک نمی‌پذیرد، نباید در فرایند تصمیم‌گیری دخالت داشته باشد.
داشتن پوست در بازی باعث تحت کنترل نگه داشتن گستاخی انسان و شکل گرفتن روند تکامل در زندگی او می‌شود که بدون داشتن پوست در بازی شکل‌گیری این روند تکامل غیرممکن خواهد بود.
نویسنده در ادامه از نبود پوست در بازی با عنوان نبود عدم تقارن در بازی هم یاد می‌کند و مصادیق و نمونه‌های مختلف این مسئله را در زمینه‌های مختلف و اعصار گوناگون تاریخی مورد بررسی قرار می‌دهد.
او در این کتاب از کار کارمندی گرفته تا استادی دانشگاه، همچنین پزشکی و کار در زمینه‌های مالی را با زبانی طنزآمیز مورد نقد قرار می‌دهد و در این میان نکاتی تأمل‌برانگیز و آموزنده را مطرح می‌کند.
مطالب و موضوعات مطرح‌شده در کتاب به‌قدری عمیق، قابل‌تأمل و کاربردی هستند که بعد از دو بار مطالعه کتاب، همچنان دوست دارم آن را برای بار سوم هم بخوانم.
علاوه بر محتوای کتاب، لحن نویسنده و نحوه بیان موضوعات توسط او جذابیت بیشتری به کتاب بخشیده است. در کنار همه این موارد آنچه این کتاب و سایر آثار نسیم طالب را در زمره آثار پرطرفدار و خواندنی قرار می‌دهد، مدل ذهنی خاص نویسنده هست.
اگر به دنبال دست یافتن به یک جهان‌بینی عمیق و قابل‌اتکا هستید، پیشنهاد می‌کنم فرصت مطالعه این کتاب و سایر آثار نسیم طالب را از دست ندهید.
این کتاب پر است از جملات جذاب و تأمل‌برانگیز. به‌طوری‌که خواننده در میانه مطالعه کتاب مدام ناگزیر از مکث، تفکر و یادداشت‌برداری هست. جملاتی که در موقعیت‌های مختلف زندگی می‌توانند راهنمای خوبی برای تصمیم‌گیری و انتخاب باشند.
در ادامه بخش‌هایی از کتاب را برایتان نقل می‌کنم:
اگر فردی از راه توصیه کردن به دیگران امرارمعاش می‌کند، توصیه‌هایش را نپذیر، مگر اینکه جریمه‌ای برای توصیه‌هایش وجود داشته باشد.
یکی (احمق) ریسک‌هایی را می‌پذیرد که درکشان نمی‌کند و خوش‌شانسی‌های پیشین خود را به‌اشتباه، مهارت تلقی می‌کند و دیگری (کلاه‌بردار) ریسک‌ها را به دیگران انتقال می‌دهد.
کننده کار با عمل کردن برنده می‌شود، نه با متقاعد کردن دیگران.
در زندگی مهم نیست که یک انسان چند بار درست می‌گوید، بلکه باید ببینیم وقتی درست می‌گوید، چقدر درمی‌آورد. اشتباه کردن در زمانی که هزینه‌ای ندارد، حساب نیست – به‌نوعی شبیه به سازوکار آزمون‌وخطا در تحقیقات است.
افرادی که حرف می‌زنند باید عمل کنند و تنها افرادی که عمل می‌کنند، باید حرف بزنند.
افرادی که از نظر اخلاقی به اندازه کافی مستقل نیستند ترجیح می‌دهند با کمترین تلاش، اخلاقیاتشان را با شغلشان تطبیق دهند، به‌جای اینکه حرفه‌ای بیابند که با اخلاقیاتشان در یک راستا باشد.
اصلی‌ترین نکته‌ای که می‌توان از یک استاد دانشگاه آموخت، نحوه استاد دانشگاه شدن است – همچنین اصلی‌ترین چیزی که می‌توان از یک مربی زندگی یا سخنران الهام‌بخش یاد گرفت، مربی‌گری یا سخنرانی است.
از افرادی که در ظاهر با توصیه و نصیحت، می‌خواهند شما را به خرید یک محصول مشخص دعوت کنند اجتناب کنید.
یک اقلیت متعصب می‌تواند دموکراسی را کنترل و نابود کند. در واقع دنیای ما در نهایت توسط آن‌ها نابود خواهد شد.
انقلاب‌ها همیشه توسط اقلیت دارای فکر قوی هدایت شده‌اند. رشد کلی جامعه، چه از نظر اقتصادی و چه اخلاقی، از گروه کوچکی از افراد می‌آید.
افراد را تحت یک ساختار خوب تنها بگذارید و خودشان از پس کارها برمی‌آیند.
بهترین برده کسی است که حقوق بیشتر از حدش به او می‌دهید و خودش هم این موضوع را می‌داند و به همین دلیل همیشه کابوس از دست رفتن این شرایط را دارد.
آنچه فرد دارد یا ندارد مهم نیست؛ بلکه آنچه می‌ترسد از دست بدهد اهمیت دارد.
همیشه بیشتر از مقداری که حرف می‌زنید عمل کنید. اول عمل کنید و بعد حرف بزنید. چون همیشه عمل بدون حرف، جایگزین حرف بی‌عمل می‌شود.
کسی که مردم از او متنفرند – یا باید متنفر باشند – شخصی است که در رأس امور است و پوست در بازی ندارد.
پی‌نوشت: کتاب پوست در بازی توسط سعید رمضانی و هادی بهمنی به فارسی ترجمه شده و نشر نوین آن را منتشر کرده است.
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
۵ توصیه از نسیم طالب در مورد قوهای سیاه زندگی
