بی‌شک ارزشمندترین منبع ما در زندگی که هیچ جایگزینی برای آن وجود ندارد، زمان است. این موضوع باعث شده توجه به زمان و برنامه‌ریزی و اجرای درست کارها به نقطه قوت اصلی افراد موفق و ابزار به‌وجودآورنده تمایز اصلی آنان با افراد ناموفق تبدیل شود؛ اما مدیریت بهینه زمان و تنظیم بهینه کارها در بیست‌وچهار ساعت شبانه‌روز آن‌قدری که ما فکر می‌کنیم کار آسانی نیست. حداقل اینکه انجام این کار با بهینه‌ترین روش چندان آسان نیست. دنیل اچ. پینک در کتاب کِی: ترفندهای علمی زمان‌سنجی عالی به‌طور تخصصی به موضوع زمان، برنامه‌ریزی، تخصیص بهینه این منبع ارزشمند به اقدامات مختلف و همچنین سایر موضوعات مرتبط با آن پرداخته است.
مجله فایننشال تایمز در مورد این اثر دنیل اچ. پینک این‌طور توضیح داده است:
دنیل اچ. پینک، با بهره‌گیری از یک مجموعه غنی از تحقیقات روان‌شناسی، زیست‌شناسی و اقتصاد نشان می‌دهد که چگونه می‌توانیم از این الگوهای پنهان جدید استفاده کنیم تا جدول زمانی ایدئال خود را ایجاد کنیم. چگونه می‌توانیم یک شروع متزلزل را تبدیل به یک شروع تازه کنیم؟ چرا باید از رفتن به بیمارستان در عصرها خودداری کنیم؟ چرا آوازخوانی به همراه دیگران به‌اندازه ورزش کردن برای شما مفید است؟ زمان ایدئال برای استعفا از یک شغل، تغییر حرفه و یا ازدواج کردن کی است؟
کتاب «کِی» یک روایت شگفت‌انگیز و خواندنی در مورد نحوه ایجاد یک زندگی غنی‌تر و پربارتر است که نکات جذابی در آن مطرح می‌شود.
کتاب با روایت داستان‌گونه سفر یک کشتی اقیانوس‌پیمای لوکس از آمریکا به انگلیس در سال ۱۹۱۵ شروع می‌شود. داستانی که نشانگر اهمیت زمان بر گرفتن تصمیمات درست است.
کتاب در ادامه به سه بخش تقسیم می‌شود:
- بخش اول: روز
- بخش دوم: شروع‌ها، پایان‌ها و میان این دو
- بخش سوم: هماهنگی و تفکر
نویسنده در این سه بخش به موارد گوناگونی در زمینه برنامه‌ریزی و مدیریت بهینه زمان اشاره می‌کند که به نظرم نکات آموزنده فراوانی در بخش‌های مختلف کتاب وجود دارد که می‌تواند برای هر فردی که در پی دستیابی به حداکثر کارایی و اثربخشی در زندگی است، مفید واقع شود.
دنیل پینک در طول کتاب به تحقیقات علمی متعددی ارجاع می‌دهد و با اتکا به نتایج این تحقیقات و با روایت داستان‌ها و مطالعات موردی مختلف موضوعات ارزشمند مرتبط با زمان را به‌خوبی تشریح می‌کند.
بخش‌هایی از کتاب کِی: ترفندهای علمی زمان‌سنجی عالی
دانشمندان اثبات کرده‌اند که تقریباً همه موجودات زنده (از ارگانیسم‌های تک‌سلولی که در برکه‌ها ساکن هستند تا ارگانیسم‌های چندسلولی که رانندگی می‌کنند) یک ساعت زیستی دارند. این زمان‌سنج‌های داخلی نقش مهمی در عملکرد صحیح آن‌ها دارند.
* * *
برای بیشتر ما، خلق‌وخوی ما این الگوی متداول را طی می‌کند: یک اوج‌گیری، یک افت و یک اوج‌گیری مجدد؛ و این موضوع باعث می‌شود تا یک الگوی دوگانه عملکردی شکل بگیرد. در صبحگاه‌ها و در زمان اوج‌گیری، بیشتر ما در حل مسئله لیندا خوب عمل می‌کنیم (کارهای تحلیلی که نیازمند هشیاری، تیزهوشی و تمرکز است)، ساعت‌های آخر روز، زمانی که در حال اوج‌گیری دوباره هستیم، بیشتر ما در حل مسئله سکه بهتر عمل می‌کنیم (کارهای بصیرتی که نیازمند مهارکنندگی و اراده کمتری است). ما مانند یک نسخه متحرک از گیاه مایران هستیم. توانایی‌های ما طبق ساعتی که تحت کنترلمان نیست، باز و بسته می‌شوند.
اما در این نتیجه‌گیری من یک نکته وجود دارد: توجه کنید که گفتم «بیشتر ما». در این الگوی گسترده استثنایی هم وجود دارد، خصوصاً در عملکرد؛ که موضوع مهمی است.
* * *
همه ما طول روز را در سه مرحله تجربه می‌کنیم (اوج‌گیری، افت و بازیابی دوباره)؛ و حدوداً سه‌چهارم از ما (چکاوک‌ها و دسته سوم) روز را به همین ترتیب تجربه می‌کنیم؛ اما حدود یک‌چهارم افراد که ژن‌ها و سنشان باعث می‌شود جغد باشند، روز را تقریباً برعکس این حالت تجربه می‌کنند (بازیابی، افت و اوج‌گیری).
* * *
افراد دارای عملکرد برتر یک نقطه اشتراک دارند: آن‌ها واقعاً در استراحت کردن خوب عمل می‌کنند.
* * *
بهترین دانشمندان معمولاً کوچک شروع می‌کنند و بزرگ فکر می‌کنند.
* * *
مشاغلی که سخت هستند اما استقلال لازم را فراهم نمی‌آورند ما را از پای درمی‌آورند. مشاغلی که استقلال دارند اما چالش کافی ایجاد نمی‌کنند حوصله‌مان را سر می‌برند؛ و مشاغلی که نه سخت و نه تحت کنترل ما هستند، از همه بدترند. اگر شغل ما هم چالش و هم استقلال فراهم نمی‌آورد و نمی‌توانید برای بهتر شدن اوضاع کاری انجام بدهید، به فکر استعفا باشید.
* * *
پی‌نوشت: کتاب کِی: ترفندهای علمی زمان‌سنجی عالی نوشته دنیل اچ. پینک توسط تیم ترجمه نشر نوین ترجمه شده و همان انتشارات آن را منتشر کرده است.
لینک دانلود رایگان نسخه الکترونیکی کتاب کِی: ترفندهای علمی زمان‌سنجی عالی
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
حواسپرتی و اختلال توجه و پیشنهادهایی برای مقابله با آن
