یکی از تقسیم‌بندی‌های ذهنی ما انسان‌ها تقسیم احساسات و هیجان‌ها به دو دسته خوب و بد هست. بر این اساس معتقدیم که هر چقدر که بتوانیم احساسات بد را در زندگی‌مان حذف کنیم و احساسات خوب را افزایش دهیم، به همان نسبت زندگی بهتر و لذت‌بخش‌تری خواهیم داشت.
بسیاری با این ذهنیت در پی سرکوب احساسات منفی و تقویت افراطی احساسات مثبت خود برمی‌آیند.
اما دانیل گلمن معتقد است:
هر احساسی در جای خود، ارزش و اهمیت خاص خود را دارد. زندگی بدون شور و احساسات، به زمین بایر سنگینی می‌ماند که سرشار از بی‌حاصلی است و از غنای زندگی بریده و مجزا گردیده است.
ارسطو هم معتقد است:
مطلوب‌ترین احساس، احساس مناسب است.
یعنی احساسی که با موقعیت تناسب داشته باشد.
از طرفی همان‌طور که سرکوب احساسات باعث کسالت می‌شود و چندان خوشایند نیست، از کنترل خارج شدن احساسات و هیجانات هم از بین برنده ثبات روحی ماست.
خارج شدن هیجانات و احساسات از کنترل فرد می‌تواند به افسردگی سکون‌آور، اضطراب فراگیر، خشم شدید و برانگیختگی دیوانه‌وار منتهی شود که درمانده کننده و ناخوشایند هستند.
با توجه به این موارد، برای احساس رضایت در زندگی، لازم نیست از احساسات ناخوشایند دوری کنیم، بلکه نباید بگذاریم احساسات مخرب بدون کنترل، جانشین تمام حالت‌های روحی خوشایند ما گردند.
بر اساس تحقیقات مورد اشاره در کتاب هوش هیجانی دانیل گلمن، افرادی که در مقاطعی از زندگی به خشم یا درماندگی شدید گرفتار می‌شوند، در صورتی که به همان میزان اوقاتی شاد یا لذت‌بخش را سپری کنند، همچنان می‌توانند احساس خوشبختی کنند.
وقتی در این مطالعات، میانگین احساس رضایت افراد از زندگی سنجیده شد، این مقدار برابر با میانگین حالت‌های روحی افراد در طول چندین هفته یا چندین ماه بود.
بنابراین کنترل صحیح هیجان‌ها کاری دائمی و همیشگی است که در واقع بخش بزرگی از کارهای روزانه ما و به خصوص آن کارهایی که در اوقات فراغت انجام می‌دهیم را تشکیل می‌دهد.
این کارها می‌توانند شامل خواندن رمان، گپ زدن با یک دوست، نوشتن، تماشای فیلم، قدم زدن در طبیعت و یا هر کار دیگری باشد.
بنابراین تقسیم احساسات شخصی به دو دسته احساسات خوب و بد و در نهایت سرکوب احساسات بد و تقویت احساسات خوب کاری نشدنی و البته نادرست است.
بهترین اقدام در این خصوص پذیرش و شناسایی همه احساسات به وجود آمده چه بد چه خوب در موقعیت‌های مختلف و کنترل آنها در حد مناسب است. به طوری که نه آنها را سرکوب کنیم و نه اینکه اجازه دهیم، آن احساسات بر تمام وجود ما حاکم شده و ما را تحت کنترل خود درآورند.
عضویت در کانال تلگرامی روزنوشته ها
پیشنهاد می‌کنم بعد از این یادداشت و در ادامه، نوشتارهای زیر را مطالعه کنید:
معیارهایی برای سنجش هوش هیجانی و هوشبهر خودتان