چند روز پیش در صفحه اول متمم نقلقولی از رید هافمن عنوان شده بود که به نظرم آمد بهتر است چند جملهای در مورد آن بنویسم.
ابتدا نقلقول از رید هافمن را برایتان بازگو میکنم:
هر چیزی در زندگی با نوعی ریسک همراه است. هنر این است که بیاموزید مسیر خود را در میان همین ریسکها بیابید و تعقیب کنید.
زندگی هرکدام از ما پر است از انواع انتخابها که باعث میشود ما همواره در حال تصمیم گرفتن و انتخاب کردن گزینههای موردنظر بر اساس اهداف، معیارها و ارزشهای خودمان باشیم.
اما انتخاب گزینه و گرفتن تصمیم در هر زمینه و حوزهای با میزان خاصی از ریسک همراه است. حداقل ریسک این است که امکان دارد موقعیت و گزینهای که انتخاب نمیکنیم، بهتر از گزینه انتخابی باشد و فرصت خوبی را از دست بدهیم.
موضوع مهمتر زمان از دست رفته هست به طوری که ما هیچوقت دیگر نخواهیم توانست به همان ساعت، همان لحظه، همان حال و همان موقعیت برگردیم و آنچه را که گذشته دیگر از دست دادهایم.
از طرفی ممکن است گزینه انتخابی دارای تبعات و نتایج منفی هم باشد که بایستی مدنظر قرار گرفته و پیشبینیهای لازم در مورد آن انجام شود.
یکی از مواردی که در مورد ریسک در بازارهای مالی مطرح میشود این است که تحمل ریسک بیشتر سود بیشتری را به همراه خواهد داشت.
شاید بتوان این قانون را به زندگی عادی و روزمره هم بسط داد؛ اما تفاوتی که وجود دارد این است که تصمیم به سرمایهگذاری و فعالیت در بازارهای مالی، واردکردن سرمایه در این بازارها و فعالیت در آنها بر اساس اراده و اختیار افراد صورت میگیرد و بستگی به روحیات و ترجیحات فرد دارد.
اما در زندگی عادی اینگونه نیست. ما همواره در حال هزینه کردن سرمایههای خودمان هستیم که مهمترین آنها هم زمان است.
ما همواره در حال انتخاب این موضوع هستیم که زمانمان را برای لذتها و خواستههای آنی هزینه کنیم و یا بر روی اهدافی خاص و بلندمدت سرمایهگذاری کنیم و حتی اگر هیچ انتخابی هم نکنیم، زمان سپری خواهد شد و محیط انتخاب خودش را بر ما تحمیل خواهد کرد.
اگر در مورد محل هزینهکرد منابعمان به اختیار خودمان تصمیم نگیریم، بسیاری از منابع بدون اینکه کنترلی بر آنها داشته باشیم، مصرف خواهند شد.
در صورت تصمیم به سرمایهگذاری هم باید سبد فعالیتهایمان را بهینه انتخاب کنیم. همچنین این موضوع که قصد داریم سرمایهگذاری بلندمدت انجام دهیم و یا کوتاهمدت، خود بحث دیگری است که اتفاقاً تعیینکننده سرنوشت و کیفیت زندگی ماست.
مطمئناً زمان تنها یکی از داراییها و سرمایههای باارزش ماست. ما در خصوص عشق، محبت، انرژی و توجه خودمان هم مسیرها و انتخابهایی مشابه را در مقابل داریم و باید مدام تصمیم بگیریم و انتخاب کنیم.
حتی گاهی اوقات شاید از مصرف منابع خودمان غافل شویم ولی ناخودآگاه در حال مصرف آنها باشیم و از منابع ما مدام هزینه میشود؛ بنابراین هنر ما در زندگی انتخاب بهترین مسیر در میان انواع ریسکها و تعقیب آن مسیر است.
مطالب پیشنهادی برای مطالعه:
هنر پذیرش تبعات و نتایج عملکردها و انتخابهای شخصی
جناب قربانی عزیز
ریسک کردن از دید بعضی ها کار درست و متحورانه ای است و از دید بعضی دیگر کاری است احمقانه.
نکته ای که من به آن رسیدم این است که برای تغییر جایگاه فعلی، انسانها نیاز دارند که از حوزه امن فعلی خارج شوند و ریسک کنند ولی به قول شما باید سعی کنند بهترین مسیرو کم هزینه ترین آن را پیدا کنند.
پایدار باشی
آقای معاشرتی عزیز
در زندگی ما انسانها ریسک موضوعی اجتنابناپذیر است و افراد ناچار در معرض ریسک هستند و حتی اگر در مواقعی تصمیم بگیرند ریسک را نپذیرند و انتخابی نکنند، همان تصمیم و انتخاب نکردن، خود ریسکی بزرگ و انتخابی ارادی است.
در خصوص خروج از حوزه امن هم به نظرم هر پیشرفت و بهبودی در زندگی نیازمند تغییر و بهبود همه جانبه هست. در غیراینصورت اتفاقات بزرگ هرگز رخ نخواهند داد.
موفق باشی.