آیا تخلف و تقلب مثل ویروس مسری است و ناخواسته در جامعه گسترش مییابد؟
به نظر شما تخلف و تقلب کردن در مقابل دیگران باعث ترغیب آنها به انجام این کار میشود؟
آیا علنی کردن کارهای خلاف و یا کوتاهیهای خودمان تأثیرات منفی بر اطرافیانمان دارد؟
ما انسانها بسیاری از مهارتهای ابتدایی خودمان را از دیگران و در مرحله اول از طریق تقلید از اطرافیانمان آموختهایم.
ما از کودکی یاد گرفتهایم که اطرافیان خودمان را بهعنوان مرجعی برای رفتارهایمان در نظر بگیریم.
این آموختنها و این نوع نگرش به رفتارها و عملکردهای دیگران باعث میشود که ما هرچقدر تشابه بیشتری بین آنچه خودمان انجام میدهیم و آنچه دیگران انجام میدهند، ببینیم، احساس امنیت و آرامش بیشتری بکنیم و برایمان خوشایندتر شود.
به همین دلیل هم هست که ناخودآگاه مرجع نهایی ما برای قضاوت در مورد رفتارهای مناسب و نامناسب، زندگی دیگران و بهخصوص اطرافیان و نزدیکانمان هستند.
همه این نگرشها و احساسات باعث میشوند که ما هر وقت کار نامناسب و یا ناپسندی انجام میدهیم، دیگران را هم با خودمان همراه کنیم تا نهتنها احساس بدی بهمان دست ندهد بلکه در ادامه احساس لذت و خوشایندی هم داشته باشیم.
و هرچه تعداد افرادی که با خودمان همراه میکنیم، بیشتر باشد، احساس خوشایند و مطلوبیت این کار برایمان افزایش خواهد یافت.
از طرفی وقتیکه میبینیم دوستان و اطرافیانمان کار نادرست و تخلفی مرتکب میشوند، ما بیشتر ترغیب و متمایل به انجام آن کارها میشویم و راحتتر برای خودمان جهت انجام همان کارها مجوز صادر میکنیم.
به همین دلیل بهتر است اگر تخلف و یا کار نادرستی مرتکب میشویم و یا از دیگران میبینیم، اصراری بر بیان آن نزد دیگران و علنی کردن موضوع نداشته باشیم.
شاید این کار برایمان سخت باشد و در واقع مانع از همراه کردن دیگران با خودمان و کاهش حس بد و عذاب وجدان و افزایش میزان خوشایندی این کار شود ولی در کل با خودداری از این کار از انتقال ویروس تقلب و تخلف در جامعه که توسط خودمان تولید شده است، جلوگیری خواهیم کرد.
هماکنون هم اگر بسیاری از نابهنجاریها و نادرستیها و تخلفات را در جامعه موردبررسی قرار دهیم، مطمئناً بسیاری از آنها به همین طریق بین افراد گسترش یافته و بهمرور بزرگتر و قویتر شده است.
اگر تخلفات رانندگی در جامعه ما در این حد فراگیر و عادی شده، دلیل آن تکرار تخلفات توسط مردم و مشاهده مکرر این تخلفات توسط سایر رانندگان و در نهایت عادت کردن به آن و تقویت هر چه بیشتر ویروس آن است.
اگر کمکاری و تقلب در کاری که برای دیگران انجام میدهیم، در بین مردم ما افزایش یافته، به دلیل پیشروی و گسترش تدریجی آن بین مردم بوده است.
وقتی تخلف، تقلب و یا جرم عجیبوغریبی درجایی اتفاق میافتد، ما با اطلاعرسانی و ترویج آن در بین دیگران از طریق کانالهای ارتباطی و شبکههای اجتماعی مختلف درواقع در حال برداشتن گامی از گامهای عادیسازی آن در میان مردمان جامعه خودمان و تقویت ویروس آن تخلف و تقلب هستیم.
بنابراین بهتر است که از این به بعد توجه بیشتری به اشتراکگذاریها و بازنشر اخبار تخلفها و تقلبهای مختلف در شبکههای اجتماعی داشته باشیم تا به عنوان مهرهای برای ترویج و توسعه کارها و امور نادرست و خلاف در جامعه خودمان مورد اسفاده قرار نگیریم که شاید روزی خودمان قربانی این نوع تخلفها و تقلبها شویم.
پیشنهاد میکنم بعد از مطالعه این یادداشت، نوشتارهای زیر را هم بخوانید:
ما بهعنوان انسان چرا نمیتوانیم در مقابل وسوسه هایمان مقاومت کنیم؟